Present from my sis .. :D

ေရး....... ကန္ဒီ့ညီမ (ႏွင္းဆီျဖဴ) ဆီက လက္ေဆာင္ေတြရတယ္ကြ... သူအလုပ္ရသြားလုိ႔ ၀ယ္ေပးတာ... ညီမဆီကအေခ်ာင္ရတာေပါ့..... :D.... ecotool make up brush set ရယ္... St.Ives facial scrub ရယ္... Fasio eyeshadow palette ရယ္... ေပ်ာ္လြန္းလို႔ မေနႏိုင္လုိ႔ blog ေပၚမွာပါ လာတက္ေပ်ာ္တာ... :P
Fasio eyeshadow က ဂ်ပန္တံဆိပ္ဆိုေတာ့ လက္လက္အမႈန္႔ေလးေတြနဲ႔ မ်က္လုံးမွာ အရမ္းလက္တယ္.... ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းလာ ေန႔စဥ္အတြက္ေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပဘူး... ဒါေပမယ့္ ပြဲလမ္းသဘင္အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ အရမ္းလွတယ္.... ecotool brush နဲ႔ St.Ives scrub ကလုိခ်င္ေနတာ ၾကာလွေပါ့..... ေက်းဇူး sis.... ^_^အလုပ္လြယ္လြယ္နဲ႔ ျမန္ျမန္ရလုိ႔ေရာ (အမွန္အတုိင္း ေျပာရရင္ သူအလုပ္ရမယ့္သာရသြားတာ.. အလုပ္ေသခ်ာရွာတာလည္းမေတြ႕မိဘူး... :P) ၊ ေနာက္ၿပီး S pass လည္းျမန္ျမန္ရလုိ႔ေရာ Congradulation sis... အလုပ္မွာလည္းအဆင္ေျပပါေစ.... မ်က္ႏွာက ေနေလာင္တာလည္းျမန္ျမန္ေပ်ာက္ပါေစ.... :) .... eyeshadow ကိုစမ္းသုံးၿပီး ဓါတ္ပုံရုိက္ထားတယ္... Thanks for everything sis... he he... :D

အလြဲမ်ား

လူတုိင္း အလြဲမ်ားႏွင့္ ႀကံဳဖူးၾကမွာပါ... ကန္ဒီလည္းလူတစ္ေယာက္ပဲေလ...
ငယ္ငယ္တုန္းက အမွတ္တရတစ္ခုက ခုထိအမွတ္ရေနေသးတယ္... ကန္ဒီ (၆)တန္းေလာက္ကပါ... ကန္ဒီက အ.ထ.က (၂) စမ္းေခ်ာင္းကပါ... မိန္းကေလးေက်ာင္းပါ... ( ႀကိဳတင္စကားခံျခင္း... :P)..... ကန္ဒီမုန္႔စားဆင္းခ်ိန္မွာ ခုံေပၚတက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို စကားလွမ္းေျပာေနတုန္း.... ကန္ဒီ့ေဘးမွာထုိင္တဲ့ ကန္ဒီ့ရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ သူငယ္ခ်င္း ( ခုထိလည္း ေပါင္းေနေသးေသာ ေက်းဇူးရွင္မမ ) က ကန္ဒီ့ကို စခ်င္လုိ႔ ထမီကို ဆြဲလိုက္ပါေလေရာ... ကန္ဒီငယ္ငယ္က စကပ္ထမီ၀တ္တာမ်ားပါတယ္... သူလည္းသိပါတယ္... စကပ္ထမီ၀တ္ထားတယ္ ထင္လုိ႔ဆြဲလိုက္တာ... ကန္ဒီကလည္းအဲဒီေန႔ကမွ ရိုးရိုးထမီ၀တ္သြားမိပါတယ္... အရွက္က ကြဲပါေလေရာ..ေတာ္ပါေသးတယ္ အမွီဆြဲလုိက္ႏိုင္လုိ႕... ဒါေပမယ့္ ခုံေပၚတက္ ကျမင္းေနတာဆိုေတာ့ ျမင္တဲ့လူလည္းျမင္မွာေပါ့ေလ... မိန္းကေလးေတြႀကီးပဲမို႔ ေတာ္ေသးတယ္... ရွက္လုိ္က္တာ.... :blush

Singapore ေရာက္ၿပီးေတာ့ အရွက္ကြဲပုံက ဒီလုိ .... ေက်ာင္းကျပန္လာၿပီး ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကုိယ္ bus ေပၚတက္လာတာ... ဘာေတြေတြးမိေနမွန္းကို မသိဘူး.. tap လုပ္ဖို႔ေမ့သြားတယ္.. bus driver ႀကီးက "hello.. hello" ေခၚတာလည္းမၾကားေသးဘူး.... bus ေပၚက လူအခ်ိဳ႕က ေခၚမွၾကားတယ္.. အဲေတာ့မွ tap လုပ္ဖုိ႔ သတိရၿပီး ရွက္ရွက္နဲ႔ ျပန္ tap လုပ္လိုက္ရတယ္... သူမ်ားေတြက မသိရင္ေတာ့ bus အေခ်ာင္စီးခ်င္တယ္ ထင္မွာ... :(

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အရွက္လည္းကြဲ မ်က္ႏွာလည္းငယ္ရတာေပါ့..... :( ... ကန္ဒီတုိ႔အခု Singapore ကေက်ာင္းမွာပါ... practical လုပ္ဖို႔ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ lab ထဲ၀င္ေတာ့.. သူတုိ႔သုံးတဲ့ ကိရိယာေတြက ရန္ကုန္ကနဲ႔ ယွဥ္ရင္ အဆင္ျမင့္ေနေတာ့... ရန္ကုန္ေက်ာင္းတုန္းက မသုံးဖူးခဲ့ဘူးေလ... ၾကားပဲၾကားဖူးခဲ့တယ္.. ကိုယ္တုိင္ေတြ႕လာေတာ့ ဘာလုပ္လုိ႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိဘူး.... pipette ဆိုတဲ့ အရည္ခ်ိန္တဲ့ ကိရိိယာတစ္ခု... အဲဒီဟာကို ရန္ကုန္မွာ သုံးဖူးတယ္.. .. ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္ကဟာက ကိုယ္တုိင္မ်က္လုံးနဲ႔ 1 ml ဆို 1 ml ျပည့္မျပည့္ ၾကည့္ၿပီး ခ်ိ္န္ရတာ.. အခုသူတုိ႔ဟာက 1 ml ဆို setting မွာ ႏွိပ္လုိက္... ၿပီးရင္း မ်က္လုံုးနဲ႔ ၾကည့္စရာမလုိဘူး... ဘယ္လိုယူယူ 1ml ပဲပါတယ္.. လြယ္ကူလုိက္တာေနာ္... အဲဒီ လြယ္တာကိုမွ မွားျဖစ္ေအာင္မွားလုိ႔ အစကျပန္လုပ္ခဲ့ရတယ္ေလ.. ခလုတ္မွာ အဆင့္ ၂ ဆင့္ ရွိတယ္... ၁ဆင့္ပဲ ႏိွပ္ရမွာကို ၂ ဆင့္လုံး ႏွိပ္မိလို႔ေလ... သူမ်ားကိုလည္း အားနာရ... ဒါေလးေတာင္ မလုပ္တတ္ဘူးလား ဆုိၿပီးလည္း ေတြးမွာေလ... အဟင့္.. ေနာက္တစ္ခုက spectrophotometer ဆုိတာ... ကိုင္ကို မကိုင္ဘူးတာ.. အဲေတာ့ မလုပ္တတ္လုိ႔ဆိုၿပီး သူမ်ားဆီက ျပန္သင္ရတာေပါ့.. Singaporean ေတြမ်ား spectrophotometer ဆုိတာ... သူတုိ႔နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက်ေနတာပဲ... ကၽြမ္းလုိက္ပုံမ်ား.... ရန္ကုန္မွာဆို အနားေတာင္မကပ္ခဲ့ရဘူး.... ေစ်းႀကီးတယ္ဆိုၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို...အဲေလ.. ေက်ာင္းသူေတြကို ေပးမလုပ္ဘူးေလ... (ကန္ဒီတို႔ႏွစ္ pharmacy တြင္ ေက်ာင္းသား ၁ ေယာက္သာရွိသည္)

ကန္ဒီစာမေရးျဖစ္တာၾကာၿပီ... ေက်ာင္းက report ေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနလုိ႔ပါ.... ခုမွစိတ္ကူးေလးရလာလုိ႔.... report မေရးဘဲ... blog လာေရးတာ... he he.... :P....ေနာက္လကုန္ဆုိလည္း exam ရွိတယ္.. အဟင့္... :(