ဂတ္တေလာ (Aug + လတ္တေလာ)

ည ၁၀နာရီ ျဖစ္သည္။ မနက္ျဖန္အတြက္ ဟင္းခ်က္ သိမ္းဆည္း သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ ေရခ်ိဳးေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ကာ ေခါင္းအုံးကိုမွီၿပီး စာေရးေနေသာ အေနအထား...

အိမ္ေနရင္းအက်ီဆိုတာ စုတ္ျပတ္ရတယ္တဲ့။ ဘယ္သူေျပာလဲ မသိဘူး။ ေသခ်ာတာေတာ့ ခုကန္ဒီေျပာလိုက္ၿပီ (xP)။ အေပါက္ေလးေတြပါရင္ ေလ၀င္ေလထြက္ပိုေကာင္းတယ္ ဟဟဟ။ ဒီေန႔ညေန ၄နာရီႀကီး ထူးထူးျခားျခား အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ပဲ။ ၆နာရီမွ ျပန္ႏိုးတယ္။ အိမ္မက္ထဲမွာ ယုန္ေလးပါလာျပန္ၿပီ။ ယုန္ကို ေတာ္ေတာ္စိတ္စြဲေနပုံရတယ္ >.<

ဒီရက္ပိုင္း စိတ္ေတြရႈပ္ေနတယ္။ ဘာလို႔လဲေတာ့ ေသခ်ာမေျပာတတ္ဘူး။ အစက Aug 19-20 ကို မေလးသြားလည္မလို႔ ရည္ရြယ္ထားတာ။ သူငယ္ခ်င္းေတြသြားမယ္ဆိုတာ သိသိခ်င္း ဗီဇာသြားလုပ္တာပဲ။ ကန္ဒီသြားလုပ္တဲ့ေန႔က ၈ ရက္ေန႔။  ၁၉၊ ၂၀ မွ သြားမွာဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ လုံး၀ မွီတယ္ပဲ တြက္ထားတာ။ ကန္ဒီသိသေလာက္ကလည္း အလြန္ဆုံး ၁ပတ္ပဲ ၾကာတာေလ။ အဲ့ေတာ့ ဘယ္ေတာ့ရမလဲ အရင္ေမးမေနဘဲ ပိုက္ဆံေတြဘာေတြေပးၿပီးမွ ေမးၾကည့္ေတာ့ ၂၁ (သို႔) ၂၄ မွ ရမယ္တဲ့ (>.<)။  သူေျပာတာက 7 Working Days တဲ့။ Public Holiday နဲ႔ Weekend ေတြဖယ္လိုက္ေတာ့ မမွီဘူးတဲ့။ လူက ငိုေတာင္ ငိုခ်င္သြားတယ္။ ကန္ဒီမေလးသြားခ်င္တယ္လို႔ ခဏခဏေရးဖူးတယ္ေနာ္။ က်န္တဲ့သူေတြက ဗီဇာရွိၿပီသားဆိုေတာ့ သူတို႔က သြားမွာ။ ကန္ဒီပဲ က်န္ခဲ့မွာ.. အဟင့္ (=.=')။ ဒီစကၤာပူကၽြန္း ေသးေသးေလးမွာ ေနရတာ မြန္းက်ပ္လာၿပီ။ ခရီးသြားခ်င္တယ္ :(

ဒီ Weekend လည္း ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ အျပင္သြားလည္ခ်င္စိတ္မရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘာလို႔မွန္းမသိဘူး စိတ္ေတြရႈပ္ေနတယ္။ ထားလိုက္ပါေတာ့.. ကန္ဒီေရးတာဖတ္ၿပီး အားလုံးစိတ္ရႈပ္ကုန္အုံးမယ္။ 

လက္ဖိတ္ရည္က ေပါ့တယ္.. (Funan မွာ)

Humm.. ဘာေပ်ာ္စရာမ်ားရွိလဲ?? ေၾသာ္ အသိအစ္မတေယာက္ရဲ႔ ဗိုက္ထဲမွာ ကေလးေလးရွိေနၿပီတဲ့။ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ။ သူနဲ႔မေတြ႔ျဖစ္တာ ၾကာၿပီ။ သူ႔အမ်ိဳးသားနဲ႔တနဂၤေႏြေန႔က ေတြ႔ေတာ့မွ သိတာ။ အဲ့လိုသတင္းမ်ိဳးၾကားရင္ ကန္ဒီ အရမ္း အရမ္းေပ်ာ္တယ္။ ကန္ဒီ့စိတ္ထဲမွာ အဲ့ဒါ အရမ္းမဂၤလာရွိတဲ့သတင္းပဲ။ အားလုံးေတာ့ ဘယ္လိုေတြးတယ္မသိဘူး။ ကန္ဒီ့ေတြးတာက ကေလးတေယာက္ျဖစ္လာဖို႔ဆိုတာ သိပ္လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ပထမဆုံးအခ်က္အေနနဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးက ကေလးလိုခ်င္စိတ္ရိွရမယ္။ ကေလးမယူဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္ထားရင္ ကေလးဘယ္လိုမွ မရႏိုင္ဘူးေလ။ ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ မိဘႏွစ္ပါးလုံးက က်န္းမာေရးေကာင္းရမယ္။ ကေလးရႏိုင္ရမယ္။ ကန္ဒီ့ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကေလးမရလို႔ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ႀကိဳးစားေနရတဲ့သူေတြရွိတယ္။ ကန္ဒီ သူတို႔ကို အရမ္းသနားတာပဲ။ ပိုက္ဆံေတြလည္း ကုန္တယ္။ ေဆးေတြေသာက္ရလို႔ လူလည္း ပင္ပန္းတယ္။ ေနာက္တခ်က္က မိန္းကေလးေတြ ကေလးေမြးရင္ အရမ္း အရမ္းနာတာတဲ့။ အဲ့လို နာက်င္မႈေတြကို အံက်ိတ္ခံၿပီး ေမြးေပးခဲ့တဲ့ အေမ့ေမတၱာက ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားလဲေနာ္။ ကန္ဒီလည္း ေနာင္တခ်ိန္ အဲ့လိုႀကီးမားတဲ့ ေမတၱာပိုင္ရွင္ မိခင္တေယာက္ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဲ့ဒါကန္ဒီ့ အိမ္မက္တခုလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ အရမ္းႏုသြားလား (>.<)။ ကန္ဒီ ငယ္ငယ္က ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ကေလးေမြးတဲ့အခန္းေရာက္ရင္ အရမ္းေၾကာက္တာ။ အဲ့တုန္းက ကေလးအေတြးနဲ႔ အေမ့ကို ေျပာဖူးတယ္.. "သမီး ကေလးမယူခ်င္ဘူး"လုိ႔။ ခုခ်ိန္ထိလည္း ေၾကာက္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကန္ဒီ ခုနက ေျပာသလိုေပါ့။ ေမတၱာအရမ္းႀကီးမားတဲ့ မိခင္ဘ၀ရဖူးခ်င္တယ္ ^_^

ေနာက္ၿပီး အားလုံးေတြးၾကည့္ဖူးလားေတာ့ မသိဘူး။ တကယ္လို႔ ကေလးတေယာက္ဟာ ကေလးမလိုခ်င္တဲ့ (သို႔) ဖ်က္ခ်မယ္ဆိုတဲ့ မၾကင္နာတတ္တဲ့ မိဘေတြဆီမွာ သြားျဖစ္တည္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ လူႀကီးတေယာက္ေတာင္ ျဖစ္ခြင့္ရလိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒါကိုေတြးၾကည့္ရင္ ကိုယ့္မိဘႏွစ္ပါးကို ဘယ္ေလာက္ေက်းဇူးတင္သင့္လဲ.. ဟုတ္တယ္ဟုတ္။ ေျပာရင္းေျပာရင္း ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္မွန္းေတာင္ မသိဘူး ဟီးဟီး။ ဒီပိုစ့္က ကန္ဒီတက္တက္ႂကြႂကြမရွိတဲ့ပိုစ့္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ေရးပုံေတြက သိပ္သိသာေနတယ္။

ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲေနာ္..

Good Night^^