100th

မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ :D

ခု ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း ဘာေရးရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနပါသည္(:D)။ ထုံးစံအတိုင္း ဟိုဟိုဒီဒီပဲျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ကန္ဒီ့ညီမကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ဟင္းခ်က္ေနေလရဲ႕... သူခ်က္ေတာ့ ကန္ဒီက ဇိမ္ေပါ့(:D)။ မေန႔က အစ္ကိုနဲ႔ "The Hobbit" သြားၾကည့္တယ္။ ႀကိဳက္တယ္... မၿပီးေသးဘူး။ သူလည္း အပိုင္းနဲ႔သြားမွာပဲ။  ဇာတ္လမ္းက သုံးနာရီနီးပါးၾကာတယ္... အရွည္ႀကီးပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ဘယ္လိုကုန္လို႔ ကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ဘူး ^_^

ဒီေန႔အကယ္ဒမီေပးမွာ ထင္တယ္။ အကယ္ဒမီေပးပြဲေတြကို ကန္ဒီသူမ်ားေတြေလာက္ ရင္မခုန္တတ္ဘူး(:D)။ ဒါနဲ႔ ျမန္မာကားေတြ တျဖည္းျဖည္း ပိုဆိုးလာတယ္ေနာ္... ျဖစ္သလို လုပ္လာတယ္။ အေနာက္က Script တိုင္ေပးတဲ့လူေတြအသံကို ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာ ၾကားၾကားေနရတယ္။ Editor ေတြ ေသခ်ာမလုပ္ဘူးလား မသိဘူး... ရွက္စရာေကာင္းတယ္ (>.<)။ ေနာက္ ျမန္မာကားေတြထဲမွာ ကန္ဒီနားမလည္ႏိုင္ဆုံးအခန္း ရွိတယ္။ ဘာလဲ သိလား?? မင္းသားနဲ႔မင္းသမီး မွားယြင္းၾကၿပီး မင္းသမီးငိုတဲ့အခန္း (xD :P)။ မိန္းကေလးက ဘာမွန္းမသိဘဲ ေနရင္းထိုင္ရင္း အဲ့လိုအႏိုင္က်င့္ခံရလို႔ ငိုတာဆို ထားပါေတာ့။ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးက ခ်စ္သူေတြ... သူတို႔အခ်င္းခ်င္း မွားယြင္းမိလို႔ မိန္းကေလးငိုတာကို နားမလည္တာ။ သူလည္း အလိုတူ အလိုပါပဲဟာကို... လက္ခုပ္ဆိုတာ ႏွစ္ဖက္တီးမွ ျမည္တာေလ။ ၿပီးရင္ ေကာင္ေလးကိုေျပာေသးတယ္... "ရွင္ မေကာင္းဘူး.. ကၽြန္မကို ဒီလိုလုပ္တယ္.. ဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ျဗဲ" LOL (xD)။ ျမန္မာကားဆိုလို႔ "ေလေျပညွင္းရဲ႕ အသက္ဆက္ေတး"ဆိုတဲ့ကားေလးက စကၤာပူမွာ လာရိုက္ထားတာ။ ဇာတ္လမ္းႀကီးကိုေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ျမင္ေနက် ေနရာေလးေတြမွာ ရိုက္ထားေတာ့ တစ္မ်ိဳးေလး ၾကည့္ေကာင္းတယ္ :D

New Year's Eve အတြက္ ဘာအစီအစဥ္ေတြ ရွိၾကလဲ?? ကန္ဒီကေတာ့ East Coast သြားျဖစ္မလား မသိဘူး။ အဲ့မွာ အခန္းငွားထားတယ္ ေျပာတယ္။ ကမ္းေျခမွာ ေဆာ့ဖို႔ မီးရွဴးမီးပန္း ၀ယ္သြားရင္ေကာင္းမယ္(:D)။ သူမ်ားေတြက ေသာက္ဖို႔... ကန္ဒီက ေဆာ့ဖို႔ ခိခိ(xD)။ ဒီရက္ပိုင္း ဓာတ္ပုံရိုက္ဖို႔ လုံး၀စိတ္မပါဘူး။ ကိုယ့္မ်က္ႏွာေတာင္ ကိုယ္မၾကည့္ခ်င္တဲ့ အေနအထားျဖစ္ေနလို႔။ ကန္ဒီ့အစ္ကို လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ Body Shop က Vitamin E moisturizer သုံးမိတာ... မတည့္တာလား မသိဘူး။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး အဖုေတြ အမာရြတ္ေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္ >.<

ကန္ဒီ Galaxy Note လက္ေဆာင္ရထားလို႔ ဖုန္းေျပာင္းကိုင္ေနတယ္။ အရမ္းႀကီးတယ္။ ေနာက္ၿပီး Touch နဲ႔ စာမရိုက္တတ္လို႔ တခ်ိန္လုံးမွားေနတယ္(>.<)။ ကန္ဒီ့ အရင္ Blackberry အျဖဴေလးကို ပိုႀကိဳက္တယ္။ စာရိုက္လို႔ ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ Blackberry က App မေကာင္းဘူး။ ျမန္မာလိုလည္း ရိုက္လို႔မရဘူး။ Viber မရဘူး။ ခု ဒါနဲ႔ဆိုေတာ့ အားလုံးရသြားၿပီ။ ရန္ကုန္အိမ္နဲ႔လည္း Viber ကေန ေျပာလို႔ရၿပီ ^_^

ဒီမွာ စာေရးတာနဲ႔ပက္သက္လို႔ ကန္ဒီ့ေလာက္ လွ်ိဳ႔၀ွက္တာလည္း ကန္ဒီပဲ။ ကန္ဒီက ဖုံးတယ္... အေမက ဖြတယ္(xD)။ ခုဆို တမ်ိဳးလုံး သိေတာ့မယ္... ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ(>.<)။ ကိုယ္တိုင္က စာေကာင္းေကာင္းေရးတတ္တယ္ဆို ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ခုဟာက ေရးခ်င္တာ ေရးေနတာဆိုေတာ့ ရွက္စရာ(>.<)။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကန္ဒီက Privacy မွ မထားတာတဲ့။ အကုန္ေရးေန ဓာတ္ပုံေတြတင္ေနေတာ့ သိၿပီေပါ့တဲ့။ ျမန္မာဘေလာ့ဂါအမ်ားစုက ဓာတ္ပုံေတြဘာေတြ မတင္ဘဲ စာဆိုစာခ်ည္းေရးတာဆိုေတာ့ ကန္ဒီတစ္ေယာက္တည္း ေဖာက္ေနသလို ျဖစ္တာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ Privacy လုံး၀မထားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကန္ဒီ ေနတဲ့လိပ္စာ တခါမွ မေျပာဖူးသလို တက္တဲ့ေက်ာင္းေတာင္ ေက်ာင္းၿပီးမွ ေျပာတာေလ... အဲ့လိုေပ့ါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔က အဓိကဆိုေတာ့ I don't care :P

အစက ေျပာမယ္ဆိုၿပီး စဥ္းစားထားတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ခုတကယ္ခ်ေရးမယ္ဆိုေတာ့ ေမ့ကုန္ၿပီ(@_@)။ OK ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ပေဟဠိ ၀ွက္မယ္။ သိပ္ေတာ့မခက္ပါဘူး။ ကန္ဒီ့ ဒီပိုစ့္ေခါင္းစဥ္က ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ??? ေျဖပါ xD

တာ့တာ

Happy New Year 2013!!

Rewind 2012 (Tag)

OMG!! 2012 ေတာင္ ကုန္ေတာ့မယ္ေနာ္။ ႏွစ္ကုန္တာနဲ႔တၿပိဳင္တည္း မမပစ္ပစ္က "2012 ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္ျခင္း" ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ပိုစ့္ေလးတစ္ခု Tag လာတယ္။ တဂ္ပိုစ့္ေတြမေရးရတာၾကာလို႔ ေရးခ်င္ေနခဲ့ေပမယ့္ ဒီေခါင္းစဥ္ကိုလည္းေတြ႔ေရာ "ဟင္..."ဆိုၿပီး ေရးရင္ေကာင္းမလား မေရးရင္ေကာင္းမလား ေတြေ၀သြားမိတယ္။ ကန္ဒီ ဒီႏွစ္ကို မႀကိဳက္ဘူး... ျပန္လည္း လွည့္မၾကည့္ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မမပစ္ပစ္က သတိတရ ခင္မင္လို႔ တဂ္ထားျပန္ေတာ့လည္း မေရးဘဲ မေနခ်င္ျပန္ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ...

Chinese New Year Sentosa Flower Festival, My Birthday & Volunteering

ကန္ဒီဘယ္လမွာ ဘာေတြလုပ္ၿပီး ဘယ္ေတြသြားခဲ့တယ္ဆိုတာေတြ အေသးစိတ္ ခ်ေရးျပမေနေတာ့ဘူးေနာ္။ အားလုံးက ကန္ဒီ့ Diary ပိုစ့္ေတြထဲမွာ လအလိုက္ရွိၿပီးသားပါ။ ႀကီးႀကီးမားမားအမွတ္တရေတြကေတာ့ Volunteering စလုပ္ျဖစ္တာ၊ မေတြ႔ရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း စကၤာပူကို လာလည္တာ၊ "Bintan" ဆိုတဲ့ အင္ဒုိနီးရွားကၽြန္းေလးဆီ သြားလည္ျဖစ္တာနဲ႔ ဘြဲ႔ယူတာေပါ့။ Humm.. အဲ့လိုျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုေတာ့လည္း ဒီႏွစ္မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ျဖစ္သလိုလို။ ဒါေပမယ့္....

My Friend's Wedding...

ဒီႏွစ္ထဲမွာ ကန္ဒီစိတ္က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူး။ အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ လုပ္စရာမရွိလို႔ စိတ္ဓာတ္က်ေနတာ။ ႏွစ္၀က္ေလာက္ကတည္းက စာေမးပြဲေျဖၿပီး ေက်ာင္းမတက္ရေတာ့ဘူးေလ။ အဲ့ဒီမွာတင္ လူက လုပ္စရာမရွိ ကိုင္စရာမရွိနဲ႔ ဘုံစေပ်ာက္တာ။ အေမက ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေစခ်င္ေတာ့ အလုပ္စရွာတယ္။ ကန္ဒီ့ဘြဲ႔နဲ႔ဆိုင္တဲ့အလုပ္က ဒီမွာေတာ္ေတာ္ရွားတာပဲ... တစ္ေန႔မွာ ၁၀ခု ၁၅ခုေလာက္ ေလွ်ာက္မိရင္ေတာင္ ကံေကာင္း။ ၾကာလာေတာ့ လူက ေဒါပြလာတယ္။ စိတ္ဓာတ္လည္း က်လာတယ္။ ဘာမွမလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးရွိေနလို႔ ခံသာတာ။ စိတ္ႏွစ္ထားစရာ တစ္ေနရာ ရွိေနတယ္ေလ။ ဒါမရွိရင္ လူကပိုအူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္မွာ... 

စိတ္က အရင္ကေလာက္ မပါတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ကန္ဒီရွာေနတာ ၆လေလာက္ရွိေတာ့မယ္။ ဘာမွမွ မထူးျခားလာတာ။ ကန္ဒီ ဒီမွာအခ်ိန္ျဖဳန္းေနသလိုပဲ ခံစားရတယ္။ ကန္ဒီ့စိတ္တိုင္းက်ဆို ရန္ကုန္ပဲ ျပန္ခ်င္တယ္။ အဲ့မွာပဲ အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္။ ဟိုးအရင္ကတည္းက ကန္ဒီ ဒီမွာအၾကာႀကီးေနဖို႔ အစီအစဥ္မရွိခဲ့ဘူး။ တသက္လုံးလည္း မေနႏိုင္ဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာပဲ ေနခ်င္တာ။ ကန္ဒီသိသေလာက္က ဒီမွာအလုပ္လုပ္ၿပီး အသက္ႀကီးမွ ျမန္မာျပည္ျပန္တဲ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဟိုေရာက္ရင္ ဘာစလုပ္လုိ႔ လုပ္ရမွန္း မသိဘဲ ၾကားထဲေရာက္သြားၾကတာမ်ားတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကန္ဒီက အစကတည္းက ျမန္မာျပည္မွာပဲ စခ်င္တယ္။ ကန္ဒီ့အေမကေတာ့ ငယ္တုန္း ဒီက Experience ယူတဲ့ >.<

Universal Studio, Garden by the Bay, Trip to Bintan & St. John's Island

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကန္ဒီေသခ်ာမရွာလို႔ အလုပ္မရတာတဲ့။ NO!!! ကန္ဒီ့အတြက္ ေလွ်ာက္လို႔ရတဲ့အလုပ္ကိုက ရွားေနတာ။ ကန္ဒီနဲ႔ Same Batch သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ခုထိအလုပ္မရၾကေသးဘူး။ အေမကေတာ့ ေျပာပါတယ္... "ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ ရွာ.. စိတ္ဓာတ္လည္း မက်နဲ႔.. မရလည္း ကိစၥမရွိဘူး... ရန္ကုန္မွာ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး"တဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူက ဒီမွာလုပ္ေစခ်င္တာ သိေနေတာ့လည္း ကန္ဒီက ေနရင္းထိုင္ရင္း Stress ရတယ္။ အဓိကက သူ႔ကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္လို႔ပါ။

Graduation & Family gathering

အဲ့လို ကန္ဒီစိတ္ေရာဂါေတြျဖစ္.. အဲ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ေတာ့ အရင္ဆုံးမဲမိတာက ခ်စ္သူေပါ့ (သူ႔ပဲ မဲစရာရွိတာေလ)။ သူကလည္း အလုပ္ေတြရႈပ္... ကန္ဒီမွာထားတာေတြ မပို႔လာ။ အဲ့ဒါနဲ႔ သူ႔ကိုစိတ္တိုၿပီး ေကာက္တာ ၃လနီးပါးရွိတယ္ ဟီးဟီးဟီး(xD)။ ဒါေပမယ့္ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကန္ဒီဘက္ကပဲ သူ႔အေပၚ မေကာင္းခဲ့တာပါ။ စိတ္ေတြေလၿပီး သူ႔ကို ေမ့ထားမိတယ္။ ရည္စားမထားခ်င္ဘူး... တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ႀကီးလည္း ၀င္လာေသးတယ္။ တကယ္တမ္း သူ႔ကို ထားခဲ့ႏိုင္လားဆိုေတာ့လည္း ကန္ဒီ့အႏြံတာခံတာ သူပဲရွိတာဆိုေတာ့ မထားခဲ့ႏိုင္ျပန္ဘူး xD

OK OK... ဒီေလာက္ဆို လုံေလာက္ၿပီ။ စိတ္ညစ္စရာေတြ မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကန္ဒီ့စာေတြဖတ္ၿပီး ေပ်ာ္သြားတယ္ဆိုတာပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေရးလိုက္ေတာ့လည္း ေပါ့သြားတာေပါ့ေနာ္(:D)။ ၂၀၁၃ အတြက္ဆုိ...

၁) ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ခုလို စိတ္ဓာတ္မက်ေအာင္ေနရမယ္။

၂) ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရမယ္ (ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာ စိတ္ဖိစီးမႈကို ေလ်ာ့က်ေစတယ္ေလ)။

၃) ကေလးဆန္တာေတြ ေလ်ာ့ၿပီး လူႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ေနရမယ္။ 

၄) အေမ့စိတ္တိုင္းက် ဒီမွာအလုပ္ဆက္ရွာရင္း ျမန္မာျပည္က သတင္းေတြဖတ္မယ္။ ရန္ကုန္က ေဆး Market အေၾကာင္း ေလ့လာရမယ္။

အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ အေမ့ယုံၾကည္မႈရၿပီ ရန္ကုန္ကျဖစ္ျဖစ္ ဒီကျဖစ္ျဖစ္ အေတြ႔အႀကံဳလည္း နည္းနည္းရၿပီဆို ကန္ဒီရန္ကုန္မွာ တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယုံၾကည္မႈ လုံး၀မရွိေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့ ေနာ့။ ကန္ဒီႀကိဳးစားမွာပါ :D

စိတ္ညစ္စရာေတြ ၂၀၁၂ မွာထား... ၂၀၁၃ အတြက္ ကန္ဒီနဲ႔အတူ ေမာင္းတင္စို႔ေနာ္...

Cheers ^_^

Fun Christmas Nail Art + Song

ခရစၥမတ္နားနီးၿပီဆိုေတာ့ အားလုံးအတြက္ Christmas Nail Art ေလး တင္ေပးရမွာေပါ့(:D)။ အစက ဒီဇိုင္း ႏွစ္ခု သုံးခုေလာက္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိခဲ့ေပမယ့္ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ဒါေလးနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေပးပါလို႔ (^_^)။ မနက္ျဖန္ သဘက္ခါပဲ ခရစၥမတ္ေရာက္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ ဒီပိုစ့္ကို အေျပးအလႊား ခုံပ်ံေက်ာ္လႊားၿပီး တင္ရမယ္... ဟတ္ခ်ေလာင္းးးး :P

ဒီ ဒီဇိုင္းေလးက လူႀကီးအႀကိဳက္နဲ႔ေတာ့ ကိုက္ခ်င္မွ ကိုက္မယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Just for Fun ေပါ့။ ကေလးေတြကို လုပ္ေပးရင္ေတာ့ ႀကိဳက္ၾကမယ္ ထင္တာပဲ(:P)။ ပိုရိုးရွင္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ လက္သူႂကြယ္ေနရာမွာ ခရစၥမတ္ဘိုးဘုိးႀကီးပုံမထည့္ဘဲ တျခားလက္ေခ်ာင္းေလးေတြလိုပဲ ဆိုးလိုက္ေနာ္ :)

ဦးထုပ္ရဲ႔အနီအပိုင္းကို ဆိုးတဲ့ေနရာမွာ ၿပီးရင္ အျဖဴျပန္ထပ္မွာဆိုေတာ့ ညီစရာမလိုဘူး။ ဦးထုပ္က အျဖဴအခုံးေလးေတြကိုက်ေတာ့ Dotting Tool နဲ႔ အ၀ိုင္းစက္ေလးေတြကို ဆက္ေအာင္ခ်သြားရင္ ရတယ္။ ကန္ဒီကေတာ့ ရိုးရိုး Nail Art Brush နဲ႔ပဲ အေကြးေလးေတြ ဆြဲသြားတာ။ ဒါလည္းသိပ္ညီစရာ မလိုဘူးေနာ္... အခုံးေလးေတြက မညီေလ ပိုသဘာ၀က်ေလပဲ(:D)။ က်န္တာေတာ့ သိပ္ရွင္းျပစရာမလိုေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ ပုံၾကည့္လုပ္ရင္ ျဖစ္တယ္ဟုတ္(^_~)။ အားလုံးၿပီးၿပီဆုိရင္ ဦးထုပ္ကအနီေနရာေလးေတြမွာ Glitter Nail Polish တစ္ခုခု ဆိုးလိုက္ပါ... အဲ့ဒါဆို ပိုလွတယ္ :D

Nail Art ပိုစ့္ေတြ တင္မယ့္သာတင္ေနတာ ကိုယ့္လက္အေျခအေန ကိုယ္သိေတာ့ မရဲတရဲ တင္ရတယ္။ ဒီၾကားထဲ လက္နဲ႔ပက္သက္ၿပီး အဆိုးျမင္တဲ့ကြန္မန္႔ရၿပီဆို လူကသိမ္ငယ္ၿပီး Nail Art ပိုစ့္ေတြ တင္ကိုမတင္ခ်င္ေတာ့တာ..(>.<)။ အျပင္မွာ ကန္ဒီ့လက္က ေတာ္ေတာ္ရုပ္ဆိုးတယ္ဆိုတဲ့ အထဲမွာပါတယ္။ လကၡဏာေတြလည္း အရမ္းရႈပ္တယ္။ ဓာတ္ပုံထဲမွာေတာ့ နည္းနည္းၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ရွိေအာင္ လကၡဏာေတြကို မဆိုသေလာက္ ၀ါးေပးထားပါတယ္ >.<

Humm... အခ်ိန္ရွိခိုက္ လုံ႔လစိုက္ၿပီး ဟိုဘက္ဆုိဒ္(ShweBeauty)မွာလည္း သြားတင္လိုက္ဦးမယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အဲ့ဆိုဒ္မွာတင္ရတာ ဒီမွာတင္ရတာေလာက္ အားမရဘူး။ လူေတြေတာ့ မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကန္ဒီ့ဆီလာေနတဲ့လူေတြေလာက္ ရင္းႏွီးမႈမရွိသလိုပဲ။ တုံ႔ျပန္မႈလည္း မရွိဘူး။ ဘေလာ့ဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပိုစ့္တစ္ပုဒ္တင္ၿပီးရင္ ၾကည့္တတ္တာက ကြန္မန္႔ရယ္... လာလည္တဲ့လူဦးေရရယ္။ ဒါေတြသိမွ ကိုယ့္ပိုစ့္အေျခအေနကိုယ္သိမွာေလ။ အဲ့ဆိုဒ္မွာတင္ရင္ ကြန္မန္႔လည္း မလာဘူး။ လူဘယ္ေလာက္ေရာက္လာတယ္ဆိုတာလည္း ၾကည့္လို႔မရဘူး။ အဲ့ေတာ့ တင္ရတာ အားမရွိဘူး(>.<)။ Okie Dokie... ကန္ဒီအရမ္းႀကိဳက္ေနတဲ့ ဒီခရစၥမတ္သီခ်င္းေလးနဲ႔ အဆုံးသတ္မယ္ေနာ္ ^_^

♫♪ Have yourself a merry little Christmas,
Let your heart be light
From now on, our troubles will be out of sight.

Have yourself a merry little Christmas,
Make the Yule-tide gay,
From now on, our troubles will be miles away.

Here we are as in olden days,
Happy golden days of yore.
Faithful friends who are dear to us
Gather near to us once more.

Through the years
We all will be together,
If the Fates allow
Hang a shining star upon the highest bough.
And have yourself A merry little Christmas now. ♫♪

Merry Christmas & Happy Holiday everyone^^

ေမတၱာေစ်းကြက္

ကန္ဒီ ဒီေန႔ပိုစ့္အသစ္တင္ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိခဲ့ပါဘူး။ ညစာစားရင္း အမွတ္မထင္ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)ဆရာေတာ္ေရးတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးတစ္ပုဒ္က စဖတ္ဖတ္ခ်င္းမွာတင္ ကန္ဒီ့ကိုမ်က္ရည္၀ဲေစခဲ့တယ္။ ဖတ္လို႔ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ မ်က္ရည္ေတြက်ေနၿပီ။ ကန္ဒီ ဒီ၀တၳဳတိုေလးကို နက္နက္နဲနဲခံစားမိရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အဲ့၀တၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ေမာင္ထြန္းသူေလးလို ခံစားခဲ့ရတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အျပင္ေလာကမွာ ရွိခဲ့ဖူးလို႔ပါ။ ၀တၳဳထဲက စာပိုဒ္တခ်ိဳ႕ကို ကန္ဒီျပန္ေရးျပမယ္ေနာ္...

ဆရာမေဒၚစန္းစန္းသည္ ေမာင္ထြန္းသူ၏ "ကၽြန္ေတာ့အေဖအေၾကာင္း" စာစီစာကုံး ပထမတစ္ေၾကာင္းေလာက္ ဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ "ဟင္" ဟူေသာ အာေမဍိတ္သံႏွင့္အတူ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ ကြက္ခနဲျဖစ္သြားသည္။ သုံးတန္းေက်ာင္းသား ေမာင္ထြန္းသူေလးက သူမ၏ေနရာႏွင့္ အနီးဆုံးေရွ႔တန္းထိုင္ခုံမွာ ရွိေသာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းလွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ ေသခ်ာပါၿပီ... ကေလး၏မ်က္လုံးအိမ္ထဲတြင္ မ်က္ရည္ေတြ၀ဲေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ တစ္မ်က္ႏွာစာစီစာကုံး အတိုေလးကို ေဒၚစန္းစန္း ဆက္ဖတ္လိုက္သည္။

"ကၽြန္ေတာ္သည္ အေဖ့ကို တအားခ်စ္ပါသည္။ အေဖက ကၽြန္ေတာ့္ကို မခ်စ္ပါ။ အစ္ကိုႏွင့္ အငယ္ဆုံးႏွမေလးကိုသာ ခ်စ္ပါသည္။ အေဖအလုပ္ျပန္လာခ်ိန္ အိမ္ေရွ႔ထြက္ၿပီး အတူႀကိဳၾကလွ်င္ ႏွမေလးကိုသာ ေပြ႔ခ်ီနမ္းရႈတ္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့ကိုကား ဂရုမစိုက္ပါ။ အစ္ကိုႀကီး ရွစ္တန္းေအာင္စဥ္က စက္ဘီး၀ယ္ေပးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္တန္းေအာင္စဥ္က ဘာမွ်မ၀ယ္ေပးပါ။ အေဖ့ကို ေမးၾကည့္ေသာအခါ "ရွစ္တန္းေအာင္မွ ၀ယ္ေပးမည္" ဟုေျပာပါသည္။ အေဖသေဘာက်ေသာအတန္းမွာ ရွစ္တန္းသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ရွစ္တန္းစာကိုသာ သင္ခ်င္ေနပါသည္။ ရွစ္တန္းစာမွတစ္ပါး က်န္အတန္းစာမ်ားကို မသင္ခ်င္ေတာ့ပါ။ ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးေရာက္ေသာအခါ ပုံျပင္ေျပာျပဖို႔ ေတာင္းဆိုေသာ္လည္း အေဖက ေျပာမျပပါ။ "အလုပ္ပင္ပန္းလို႔"ဟု ေျပာပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အေမက ေျပာျပပါသည္။ အေဖေျပာျပေသာ ပုံျပင္ကိုလည္း နားေထာင္ခ်င္ပါသည္။"

ကန္ဒီေျပာတဲ့ေကာင္မေလးလည္း ေမာင္ထြန္းသူေလးလို ခံစားခဲ့ရရွာတယ္။ သူမရဲ႔ ညီမအငယ္ဆုံးကို သူမအေမက တယုတယ နမ္းရႈံ႕တတ္သေလာက္ သူမကိုက် အႀကီးပီပီ အႀကီးလိုပဲ ဆက္ဆံခဲ့တယ္ေလ။ ကန္ဒီသိသေလာက္ေတာ့ ဒီေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ သူမအေမရဲ႔ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ အနမ္းတစ္ပြင့္ေတာင္ မရခဲ့ဖူးပါဘူး။ "အႀကီးျဖစ္ၿပီး အငယ္ေတြကို အေလ်ာ့မေပးဘူး။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လိုက္တာ..."စတဲ့ စကားေတြလည္း သူမနားထဲ ပဲ့တင္ရိုက္သလို ၾကားခဲ့ဖူးတယ္။ ၀တၳဳေလးအေၾကာင္းဆက္ရရင္ ေနာက္တစ္ေန႔မွာပဲ ဆရာမေဒၚစန္းစန္းဟာ ေမာင္ထြန္းသူေလးရဲ႔ အေဖဦးအုန္းနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ သူတို႔အိမ္ကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဦးအုန္းနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ေမာင္ထြန္းသူေလးကို တတ္ႏိုင္သမွ်ဂရုစိုက္ယုယဖို႔ ေျပာေတာ့တာေပါ့။

"ေအးဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ဆိုေတာ့ အဲ့ဒီေလာက္ႀကီး သတိမထားမိဘူးဗ်ာ။ ဖေအတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သားသမီးေတြရဲ႔ စား၀တ္ေနေရး ျပည့္စုံေအာင္ ရွာေဖြေပးရင္ ေက်နပ္ၿပီလို႔ပဲ သိထားတာ ခက္ေနတယ္ဗ်ာ"

"ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔လည္း စိတ္ပညာကိုမေလ့လာမီက ဒီအတိုင္းပဲ သိထားတာပါ။ လူမွာ အာဟာရႏွစ္မ်ိဳး လိုအပ္ပါတယ္။ ရုပ္အာဟာရနဲ႔ နာမ္အာဟာရပါပဲ။ စား၀တ္ေနေရးဆိုတာ ရုပ္အတြက္လိုအပ္တဲ့ အာဟာရပါ။ ယုယတာ၊ ၾကင္နာတာ၊ ခ်စ္ခင္ခံရတာ၊ အေရးေပးခံရတာ ဆိုတာ နာမ္အာဟာရပါ။ ရုပ္အာဟာရျပည့္စုံစြာရရင္ က်န္းမာေရးေကာင္းပါတယ္။ နာမ္အာဟာရျပည့္စုံစြာရရင္ နာမ္က်န္းမာေရးေကာင္းပါတယ္"

"နာမ္က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူးဆိုတာ စိတ္မွာေရာဂါျဖစ္သြားတာပါပဲ။ စိတ္ေရာဂါဆိုတာ ရူးသြားတာတစ္မ်ိဳးတည္းကို ဆိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေနရာရာမွာ လြန္ကဲေနတာမ်ိဳးပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ ငယ္ငယ္က မၾကာခဏ အရိုက္ခံရတဲ့ ကေလးဟာ သူႀကီးလာရင္ အရိုက္ၾကမ္းတဲ့မိဘ၊ အရိုက္ၾကမ္းတဲ့ဆရာ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါစိတ္ေရာဂါတစ္မ်ိဳးပါပဲ။"

အဲ့ဒါသိပ္မွန္တာပဲ။ တကယ္ေတာ့ စိတ္ေရာဂါဆိုတာ ရူးေနတဲ့သူေတြမွာမွ ရွိတတ္တာ မဟုတ္ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ အေနအထုိင္ အေျပာအဆို အမူအက်င့္ေတြဟာ အဲ့ဒီလူငယ္ရြယ္စဥ္က ခံစားခဲ့ရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီးဆက္ႏြယ္ေနတယ္။ အျမဲတမ္း အဆူခံရတဲ့ကေလးဟာ သူ႔ကိုယ့္သူယုံၾကည္မႈေပ်ာက္ေနမွာပဲ။ အျမဲတမ္း ခ်ီးမြမ္းခံရတဲ့ကေလးဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယုံၾကည္ေနမွာ အေသခ်ာပဲ။ 

အဲ့လိုနဲ႔ ဦးအုန္းကိုနားခ်ၿပီး ဆရာမေဒၚစန္းစန္းလည္း ျပန္သြားတယ္။ တစ္ညေန ဦးအုန္းရုံးက စိတ္မၾကည္မလင္နဲ႔ ျပန္လာၿပီး ထိုင္ခုံေပၚထိုင္နားေနတုန္း ေမာင္ထြန္းသူေလးက သူ႔နားရစ္သီရစ္သီလုပ္ေနတာနဲ႔ ဆရာမနားခ်ထားတာကို သတိရၿပီး သူ႔သားကို ဂရုတစိုက္ေမးေတာ့တာေပါ့။

"သားလတ္ေလး... လာေလ၊ ေဖေဖ့ကို ဘာေမးခ်င္လို႔လဲ"

"ေဖေဖ.. ေဖေဖ့လစာကို ေန႔တြက္နဲ႔တြက္လိုက္ရင္ တစ္ရက္ကို ဘယ္ေလာက္ရသလဲဟင္"

ဦးအုန္း ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္သြားၿပီး ေမာင္ထြန္းသူေလးကို "ေဟ့ေကာင္.. အဲ့ဒါမင္းနဲ႔ ဘာဆိုင္သလဲ၊ ကေလးက ကေလးစကားမေျပာဘူး" ဆိုၿပီး ေအာ္လိုက္မိၿပီးမွ ကေလးဆတ္ခနဲတုန္သြားတာၾကည့္ၿပီး ေနာင္တရျပန္သည္။

"ကဲ... သားေလးလာ၊ သားေလးသိခ်င္တာ ေျပာျပမယ္။ ေဖေဖ့ရဲ႔ တစ္ရက္ေန႔တြက္က သုံးေထာင္ရတယ္ သားရဲ႕"

"ေဖေဖ့မွာ ငါးရာေလာက္ အလြယ္ရွိလားဟင္"

"ဟင္... သားက ဘာလုပ္မွာတုန္း"

"ခဏ ေခ်းမွာေလ၊ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိေတာ့ ျပန္ေပးမွာေပါ့"

"ဟာ၊ ဒီေကာင္ နားရင္းရိုက္မိေတာ့မယ္။ ဒီအရြယ္ေလးကမ်ား အေဖ့ဆီက ပိုက္ဆံလာေခ်းရတယ္လို႔" ဟုေျပာရင္း လက္ကို ေျမွာက္လိုက္မိရာ ေမာင္ထြန္းသူေလးသည္ ၀မ္းနည္းပန္းနည္း ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုပါေလေတာ့သည္။ ငိုေနေသာ သားကိုၾကည့္ၿပီး ဦးအုန္းေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။

"ေဟာဒီမွာ သားေလးလိုခ်င္တဲ့ ငါးရာ ေရာ့... ယူ"

"၀မ္းသာလိုက္တာ ေဖေဖရယ္" ဟုေျပာၿပီး ေမာင္ထြန္းသူေလးက ဦးအုန္းလက္ထဲမွ ငါးရာတန္ကိုလွမ္းယူၿပီးလွ်င္ သူ႔အိပ္ရာဘက္သို႔ ထြက္သြားေလသည္။ ဦးအုန္းက စိတ္၀င္တစား ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ေမာင္ထြန္းသူသည္ သူ႔ေခါင္းအုံးကိုယူၿပီး ေခါင္းအုံးေအာက္ပိုင္း ေခါင္းအုံးစြတ္ၾကားထဲသို႔ ႏိႈက္လိုက္သည္။ သူ႔လက္ကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါ ငါးဆယ္တန္မ်ား၊ တစ္ရာတန္မ်ား ပါလာသည္။ ဦးအုန္းေသခ်ာသိလိုက္ပါၿပီ။ သားေလးသည္ သူ႔တစ္ရက္မုန္႔ဖိုးငါးဆယ္ရသည္ကို မစားရက္ မေသာက္ရက္ စုထားျခင္းပါလား။ သားေလး ဘာမ်ား၀ယ္ခ်င္လို႔ပါလိမ့္။ သားေလး သူ႔နားကို ပိုက္ဆံေတြကိုင္လ်က္ ေရာက္လာသည္။

"ေဟာဒီမွာ သားမုန္႔ဖိုးရတဲ့ ငါးဆယ္ကို ေန႔တိုင္းစုထားတာ ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာ၊ အခုေဖေဖ့ဆီက ငါးရာ စုစုေပါင္း သုံးေထာင္၊ ေရာ့ အဲ့ဒါေဖေဖယူလိုက္"

"ဟင္... သားဆီက ေငြေတြယူၿပီး ေဖေဖက ဘာလုပ္ရမွာတုန္း"

"ေဖေဖ တစ္ရက္ အလုပ္မသြားဘဲ သားနားမွာေနေပးရမယ္။ ၿပီးေတာ့ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြကို လိုက္ပို႔ရမယ္ေလ"

"သားေလးရယ္..."

ဦးအုန္း မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ေတာ့။ သားေလးကို ဖက္ၿပီး သားရဲ႔မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံး ေနရာအႏွံ နမ္းလိုက္မိသည္။ ဦးအုန္းမ်က္ရည္တို႔ကလည္း သားမ်က္ႏွာႏွင့္ တကိုယ္လုံးမွာ စိုရႊဲကုန္ပါၿပီ။ တကယ္ေတာ့ သားေလးက သူ႔ဆီက ဖခင္ေမတၱာကို တစ္ရက္စာသူစားမယ့္ ရက္ငါးဆယ္စာ မုန္႔ဖိုးေလးေတြကိုစုၿပီး ၀ယ္ေနတာ မဟုတ္ပါလား...

အရမ္းေကာင္းတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးပဲေနာ္။ ကန္ဒီ့ရင္ကို ထိတယ္။ အရမ္းလည္း ၀မ္းနည္းတယ္။ ဒီ၀တၱဳတိုေလးကေပးတဲ့ သင္ခန္းစာေလးကို သားသမီးရွိတဲ့မိဘတိုင္း ယူတတ္ေစခ်င္တယ္။ သားသမီးတိုင္းကို တန္းတူယုယမႈမ်ိဳးေပးပါ။ အငယ္ဆုံးမို႔အခ်စ္ဆုံး အႀကီးဆုံးမို႔အခ်စ္ဆုံး အလတ္ေလးကေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔တူလို႔အခ်စ္ဆုံး ဆိုတာမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္ ယုယၾကင္နာမႈေတြ လစ္လပ္မက်န္ခဲ့ပါေစနဲ႔လို႔.....

Candy^^

Room Deco + Shopping

ခုေနမေကာင္းခ်င္သလိုလို ျဖစ္ေနတယ္။ မေန႔ကတည္းက ေခါင္းကိုက္ေနတာ ခုထိမေပ်ာက္ေသးဘူး။ ေဆးကလည္း ကုန္ေနတယ္။ အိပ္လိုက္ရင္ေပ်ာက္သြားမလားဆိုၿပီး အိပ္တာလည္း မေပ်ာက္ဘူး (>.<)။ အေမတို႔ျပန္သြားလို႔ လြမ္းဖ်ား လြမ္းနာက်ေနတာမ်ားလား :P

မျပန္ခင္တစ္ရက္အလို...

အေမ : ၾကက္သားဟင္းခ်က္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါ အရင္စား...

ကန္ဒီ : ဟုတ္ကဲ့

အေမ : ငါးဟင္းေတြလည္း ခ်က္ေပးခဲ့တယ္။

ကန္ဒီ : ဟုတ္ကဲ့

အေမ : မုန္လာဥသုပ္ဖို႔ အဆင္သင့္လုပ္ၿပီးသား... စာခါနီးရင္ ဆီခ်က္နဲ႔ ေျမပဲမႈန္႔ ထည့္သုပ္စား...

ကန္ဒီ : ဟုတ္ကဲ့

အေမ : ေရခဲသတၱာထဲမွာ ေက်ာက္ဖရုံသီးနည္းနည္းက်န္ေသးတယ္။ ဟင္းရည္လုပ္ေသာက္...

ကန္ဒီ : ဟုတ္ကဲ့..

........

.....

...

ကန္ဒီတေယာက္ "ဟုတ္ကဲ့" ေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ႏွင့္ က်န္ခဲ့ေလသည္။

ကန္ဒီလည္း အေမ့လို ဟင္းခ်က္၀ါသနာပါပါတယ္။ မခ်က္တတ္ရုံပဲ ဟဟဟ(xD)။ သူျပန္ခါနီး နည္းနည္းေတာ့ သင္ေပးသြားတယ္(:D)။ အရင္က ကန္ဒီခ်က္ခ်င္သလို ခ်က္ေနတာေလ (:P)။ ဟင္းခ်က္တာကလြဲ၍ အိမ္သန္႔ရွင္းေရး ဘာညာ သာဓကာေတာ့ အကုန္ရတယ္။ အေမကေတာင္ ခ်ီးက်ဴးသြားေသးတယ္။ "ငါ့သမီးက အိမ္ကိုေကာင္းေကာင္းထိန္းသိမ္းတတ္ေနၿပီ"တဲ့ ဟီးဟီး (xD)။ အေမတို႔လာေတာ့ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးကို ပိုဂရုစိုက္ရတယ္။ သူတို႔ညစ္ပတ္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး... တစုံတခုေၾကာင့္ အသန္႔ႀကိဳက္တဲ့အိမ္ရွင္က တခုခုေျပာလိုက္လို႔ သူတို႔စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႔။ ေရွ႔မွာ "ဟီးဟီး ဟီးဟီး" လုပ္ၿပီး ေနာက္ကြယ္အတင္းေျပာတာမ်ိဳးလည္း ကန္ဒီအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးေလ =.='

ကန္ဒီက "ငါဘာလုပ္လုိုက္ရင္ တျခားသူဘာျဖစ္သြားမယ္" ဆိုတာမ်ိဳး အျမဲေတြးတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေတြးေပးသေလာက္လည္း ကိုယ့္ေစတနာကို ျမင္ခ်င္မွ ျမင္တတ္တာ။ တခါကလည္း အိမ္ရွင္က Night Duty ဆင္းၿပီး အိပ္ေနတုန္း ကန္ဒီက ေန႔လည္စာခ်က္မယ္ဆိုေတာ့ သူအနံ႔ရၿပီး ႏိုးမွာစိုးလို႔ ပိတ္ထားတဲ့ အိမ္ေရွ႔တံခါးကို ဖြင့္ၿပီးခ်က္တယ္။ အဲ့တုန္းက ေဘးအိမ္က အိမ္ျပင္ေနေတာ့ အဲ့ကအလုပ္သမားေတြကလည္း စကားအက်ယ္ႀကီးေတြ ေျပာေနေရာ။ သူတို႔စကားသံေတြေၾကာင့္ သူအိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး ကန္ဒီဟင္းခ်က္ၿပီးေတာ့ တံခါးေတြ ျပန္ပိတ္ေပးထားတယ္။ သူလည္း ႏိုးလာေရာ... ဟင္းခ်က္တာ တံခါးပိတ္ခ်က္လို႔ ဟင္းနံ႔ေတြ၀င္ပါတယ္ဆိုၿပီး ေျပာပါေလေရာ။ အဲ့လိုမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေတြက ႏိုင္ငံျခားမွာေနေနတဲ့သူတိုင္း ႀကံဳေတြ႔ရတတ္တဲ့ ျပႆနာမ်ိဳးပါ။ ကိုယ့္အိမ္မွာ ေနရတာနဲ႔ေတာ့ ဘယ္တူမလဲေနာ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မိဘနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ျခံမွာ ေနေနရတဲ့အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားသင့္တယ္ ^_^

OK OK ေတာ္သင့္ၿပီ။ ဒီပိုစ့္ရဲ႔ အဓိကအေၾကာင္းအရာကို ခုထိမေရာက္ေသးဘူး (xD)။ ကန္ဒီေစ်းေပါေပါနဲ႔ အခန္းအလွဆင္တဲ့ Idea ေလး ေျပာျပမလို႔ :D 

Daiso ကို အားလုံးသိမွာပါ။ ႏွစ္ေဒၚလာဆိုင္ေလ။ ရန္ကုန္မွာလည္း ရွိတယ္လို႔ ၾကားမိတယ္။ အဲ့မွာ အနံ႔ပါတဲ့ ပန္းအေျခာက္ေလးေတြ ေရာင္းတယ္။ ကန္ဒီ၀ယ္လာတာဆို ႏွင္းဆီအန႔ံ။ Lavender အနံ႔လည္း ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲ့မွာပဲ ႀကိမ္ဗန္းေလးေတြ(ဗန္းေခၚမလား... စေကာေခၚမလား @_@) ေရာင္းတယ္။ အဲ့လိုဗန္းေလးေပၚ ပန္းေျခာက္ေလးေတြတင္ၿပီး ဧည့္ခန္းစားပြဲမွာ တင္ထားရင္ အရမ္းလွတယ္... အနံ႔ေလးလည္း ေမႊးတယ္ေလ :D

အားလုံးေပါင္း ေလးေဒၚလာပဲ က်တယ္...

အဲ့မွာ ဗန္းအႀကီးေတြလည္း ရွိတယ္။ ကန္ဒီအႀကိဳက္ဆုံးက သစ္ကိုင္းေျခာက္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ပုံစံ ဗန္းေလးေတြ (Hand Craft ေနရာမွာ ရွိတယ္)... အဲ့ဗန္းေလးနဲ႔ဆို ပန္းေျခာက္ေလးေတြနဲ႔ အရမ္းလိုက္မွာ။ ဒါေပမယ့္ သူကႀကီးေတာ့ ထားစရာေနရာမရွိလို႔ ႀကိမ္ဗန္းေသးေသးေလးပဲ ၀ယ္ခဲ့ရတယ္။ ႏွစ္ေဒၚလာ မတန္ဘူး >.<

ကန္ဒီ့ Rose Hip Oil ကုန္သြားတာ ၾကာလွၿပီ။ ေစ်းႀကီးလို႔ ထပ္မ၀ယ္ျဖစ္ဘူး။ မေန႔က ကန္ဒီ့ညီမနဲ႔ Shopping သြားမွ Watson မွာ Discount ခ်ေနတာ ေတြ႔တာနဲ႔ ၀ယ္ခဲ့တယ္။ ပုံမွန္ေစ်းထက္ ၁၀ေဒၚလာေတာင္ သက္သာတာ နည္းလား (:D :D)။ Rose Hip Oil အေၾကာင္း ကန္ဒီေရးဖူးတယ္ေနာ္ (ဖတ္ခ်င္ရင္ ဒီမွာႏွိပ္ပါ)။ Face shop က အလွကုန္ေတြ တခါမွ မသုံးဖူးဘူး။ သူကသဘာ၀ပစၥည္းေတြ အဓိကသုံးထားတယ္ဆိုတာနဲ႔ စိတ္၀င္စားလို႔ Strawberry Face mask (~S$18) ၀ယ္ခဲ့တယ္။ တစ္ဗူးဆိုလည္း အၾကာႀကီး သုံးလို႔ရတယ္ေလ။ လက္သည္းဆိုးေဆးက ေရႊေရာင္(~S$7)... ခရစ္စမတ္နားနီးၿပီဆိုေတာ့ အဲ့အေရာင္က Perfect ပဲ :D

ကန္ဒီ့ညီမ အေမ့အတြက္ တစ္ေခ်ာင္းထိုး ဒီဇိုင္းစာအုပ္ေလး ၀ယ္ေပးရင္းနဲ႔ ကန္ဒီပါ တစ္အုပ္အဆစ္၀ယ္ခဲ့တယ္။ အဲ့စာအုပ္ကို ဟင္းခ်က္တဲ့စာအုပ္လို႔ မထင္နဲ႔ေနာ္။ တေခ်ာင္းထိုးနဲ႔ မုန္႔ပုံစံမ်ိဳးစုံ ထိုးထားတာ။ အရမ္းမိုက္တယ္။ Kinokuniya Book Store က ၀ယ္လာတာ ^_^

Wall Deco ေတြ IMM မွာရွိတဲ့ Home Fix က ၀ယ္လာတယ္။ အေဖက သူလိုအပ္တာေတြ ၀ယ္ေနတုန္း ကန္ဒီလည္း ကပ္ေျမွာင္လိုက္၀ယ္တာေပါ့ (:P)။ Sticker ေလးေတြပဲ ေစ်းႀကီးတာပါ(~S$18)... က်န္တာေတြက ေပါတယ္။ အကုန္ Daiso က ၀ယ္ထားတဲ့ ႏွစ္ေဒၚလာတန္ေတြခ်ည္းပဲ ^_^

အဲ့ Christmas Bell ေလးေတြကေတာ့ အေမဒီမွာရွိတုန္း ထိုးေပးသြားတာ။ သိုးေမြးနဲ႔ ထိုးထားတဲ့ Bell ေလးေတြေပၚမွာ ၀ယ္ထားတဲ့ ေခါင္းေလာင္းေလးေတြ တပ္လိုက္တာေလ။ အစကေတာ့ ကန္ဒီထိုးမလို႔။ ကန္ဒီအပ်င္းတစ္ေနတာနဲ႔ သူပဲထိုးေပးသြားတယ္ xD xD

Have a Wonderful Day^^

Yummy Apple Strudel ♥

Apple Strudel!!!!!

ရွလြတ္... Nom Nom Nom

ကန္ဒီ့ညီမက ဘိုစာေတြစားတတ္တယ္။ ႀကိဳက္တတ္တယ္။ လုပ္လည္းလုပ္တတ္တယ္။ ကန္ဒီက ျမန္မာအစားအစာေတြ ပိုႀကိဳက္တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘိုစာစားဖို႔ အထူးတလည္ ဆိုင္ေတြဘာေတြသြားၿပီး စားမၾကည့္တတ္ဘူး။ သူက ေနရာစုံေရာက္ေတာ့ ဘယ္ဆိုင္က ဘယ္ဟာေကာင္းတယ္ဆိုတာ သူကပိုသိတယ္။ ကန္ဒီႀကိဳက္မယ္ထင္တဲ့ဟာမ်ိဳးဆို စားၾကည့္ခိုင္းတတ္တယ္။ ဟိုတေခါက္ကလည္း Marks & Spencer က မုန္႔ကို သူေကၽြးလို႔ ႀကိဳက္သြားတာေလ။ ခုလည္း "Ritz" ဆိုတဲ့ဆိုင္က Apple Strudel က အရမ္းေကာင္းဆိုပဲ။ အထဲမွာ ပန္းသီးကို Bake လုပ္ထားၿပီး တျခား Cream ေတြနဲ႔ ေရာညွပ္ထားတယ္။ Half Length ကို ~S$11... ပုံထဲမွာပါတဲ့ အပိုင္းမ်ိဳး ၄ပိုင္းပါတယ္။  အရမ္းစားေကာင္းတယ္။ ႀကံဳရင္ ၀ယ္စားၾကည့္ေနာ္ ^_^

အစားအေသာက္နဲ႔ပက္သက္ၿပီး ဆက္ေျပာရမယ္ဆို အေမတို႔ေရာက္ၿပီးကတည္းက အေမခ်က္ေကၽြးတာေတြ တျဗဲႏွစ္ျဗဲစားၿပီး အခုဘာျဖစ္ေနတယ္ထင္လဲ???(>.<)။ ၀ိတ္ေတြ တက္ေနတယ္!!!! အေမ့ကို အဲ့လိုေျပာေတာ့ ဘယ္မွာ၀လို႔လဲတဲ့... ဒီေလာက္ပိန္ေညွာင္ေနတာကိုတဲ့။ တကယ္ေတာ့ကိုယ့္ဟာကိုယ္အသိဆုံးပဲ။ ၀တ္ေနက်ေဘာင္းဘီ နည္းနည္းက်ပ္ေနၿပီဆို ပုံမွန္ထက္ ၀လာလို႔ေပါ့။ ေပါင္ခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ(=.=')။  သူတို႔ျပန္မွ ေလ့က်င့္ခန္းေလး ဘာေလးလုပ္... အစားေလးဘာေလး ေလ်ာ့စားၿပီး ၀ိတ္ျပန္ခ်ရမယ္။ ခုေတာ့ တခါတေလေလး ေကာင္းေကာင္းစားရတုန္း ဆက္စားလိုက္ဦးမယ္ xP

အစားအေသာက္ထိန္းတာနဲ႔ ပက္သက္လို႔ကေတာ့ ကန္ဒီ့အတြက္ သိပ္အခက္အခဲမရွိဘူး။ ကန္ဒီက မ်ားေသာအားျဖင့္ Healthy ျဖစ္တာေတြပဲ ေရြးစားတတ္တယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး ဗိုက္၀တယ္ဆိုရုံစားတယ္။ အဲ့ဒါက အရမ္းအေရးႀကီးတယ္ေနာ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စားေကာင္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ ဇြတ္စားတာ... ဗိုက္ႀကီးတင္းၿပီး မအီမလည္ျဖစ္တဲ့အထိေပါ့။ အထူးသျဖင့္ ေယာက္်ားေလးေတြ အဲ့လိုအရမ္းလုပ္တတ္တယ္... အဲ့ဒါမေကာင္းဘူး။ အစားနည္းနည္းကို ခဏခဏစားတာက ပိုေကာင္းတယ္။ ဟီး... ႀကံဳလို႔ တစ္ခုေျပာျပဦးမယ္။ အစားအေသာက္ကိုေလ အငမ္းမရစားတာ ဘယ္လိုမွ ဆြဲေဆာင္မႈ မရွိဘူး သိလား??? (ကန္ဒီ့အျမင္ေပါ့)။ အမ်ားႀကီးမစားရဘူး မဟုတ္ပါဘူး... ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားစားစား သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးစားရင္ ပိုၾကည့္မေကာင္းဘူးလား။ တခ်ိဳ႕ေတြမ်ား စားတာ မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပဴး... သူတို႔ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္စားေနတာေတာင္ စားခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားတယ္(>.<)။ ကိုယ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ မိန္းကေလး/ေယာက္်ားေလးေရွ႔မွာ အဲ့လိုသြားမလုပ္နဲ႔ေနာ္...  ျမင္ျမင္ခ်င္း စိတ္ကုန္သြားမယ္ xD

ေလ့က်င့္ခန္းအေၾကာင္းေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္စိတ္ပ်က္လြန္းလို႔ မေျပာခ်င္ဘူး (အဲ့ဒါေျပာခ်င္လို႔ အိုက္တင္ခံတာေနာ္ :P)။ ကန္ဒီတို႔နားမွာ ေဘာလုံးကြင္းရွိတယ္။ အဲ့ကြင္းကို ပတ္ေျပးတာ ကြင္းတ၀က္ေလာက္ေရာက္ရင္ ေဟာဟဲ ေဟာဟဲျဖစ္ေနၿပီ။ ခုထိကြင္းတပတ္ျပည့္ေအာင္ ဆက္တိုက္မေျပးႏိုင္ေသးဘူး။ မေျပးႏိုင္ဆို ပုံမွန္လည္း ေျပးမွ မေျပးတာ။ ေျပးလိုက္ အပ်င္းထူၿပီး မေျပးလိုက္ လုပ္ေနမွေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ေအာင္ျမင္မွာလဲ။ ကန္ဒီနဲ႔အတူ လိုက္ေျပးမယ့္လူရွိရင္ ေကာင္းမယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ေျပးတာထက္စာရင္ လူမ်ားမ်ားဆုိ ပိုၿပီးမ်ား Motivate ျဖစ္မလားလို႔ :P :D

ၿပီးခဲ့တဲ့တနဂၤေႏြေန႔က ဆရာေတာ္အရွင္ဇ၀နကို ေန႔ဆြမ္းကပ္ၿပီး တရားနာတဲ့အခမ္းအနားေလးမွာ သြားကူလိုက္ေသးတယ္။ ဧည့္သည္ေတြကို ဒံေပါက္ေကၽြးတယ္ (ကန္ဒီ့အႀကိဳက္ေပါ့ :P)။ အဲ့လို အဖြဲ႔ေလးနဲ႔ ေ၀ယ်ာ၀စၥကူရတာလည္း တမ်ိဳးေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကန္ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြထဲ မပါခ်င္ဘူး။ ျပႆနာေတြ မ်ားလြန္းလို႔ေလ။ အဲ့ထဲကိုလည္း ဘယ္လိုက ဘယ္လိုေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။ ခုေတာ့လည္း အဲ့မွာ ေပ်ာ္တတ္ေနၿပီ။ တကယ္ေတာ့ အဓိကက ကိုယ္ေနတတ္ဖို႔ပဲ။ ကိုယ္လုပ္ေပးႏိုင္တာရွိ လုပ္ေပး... စကားအခြန္းတိုင္းကို Seriously မေတြးနဲ႔။ ဒါဆို အိုေကၿပီ :D

သူမ်ား၀ိုင္းမွာ မုန္႔သြားလုစားတာ :P

ဒီေန႔မနက္တင္ Facebook ၾကည့္မိေတာ့ Status တိုင္းလိုလိုက 12/12/12 နဲ႔ ဆိုင္တာေတြခ်ည္းပဲ။ ဆုေတာင္းတဲ့သူက ဆုေတာင္းေပါ့။ ဆုေတာင္းတာေတြကို ယုံလားဟင္??? တခုခုလိုခ်င္လို႔ ဘုရားရွိခိုးၿပီး ဆုေတာင္းတာမ်ိဳးေပါ့။ ကန္ဒီဘုရားရွိခိုးရင္ ဆုမေတာင္းတတ္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္မလုပ္ဘဲ ျဖစ္ဖို႔ကံပါမလာဘဲ ဘာမွသူ႔အလိုလို ျဖစ္မလာဘူး ထင္တာပဲ။ ဒါကလည္း လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ အယူအဆနဲ႔ ဆိုင္တယ္ေနာ္။ ဘယ္သူမွန္တယ္ ဘယ္သူမွားတယ္ဆိုတာ ေျပာလို႔မရျပန္ဘူး။ ေဗဒင္ေတြဘာေတြဆိုလည္း ေကာင္းတာဆို လက္ခံတယ္။ မေကာင္းတာဆို လက္မခံဘူး။ ၿပီးေရာ... ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔က အဓိက ဟဟဟ xD

အေမတို႔ကို J Cube လုိက္ပို႔တုန္းက...

ကန္ဒီ့ညီမနဲ႔...

အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက ခင္ခဲ့ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ကေလးေလးေတြ ေမြးၾကတာ Facebook မွာ ေတြ႔ေတာ့ ကိုယ့္အသက္မငယ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ေတြးမိလာျပန္ေရာ(=.=')။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူး... အေမက ေျပာတယ္... "ညည္းအေဖက ေျမးခ်ီခ်င္လို႔"တဲ့ LOL(xD)။ သူတို႔သမီးေတြကျဖင့္ ေယာက္်ားယူဖို႔ေတာင္ မစဥ္းစားေသးဘူး။ ဘယ္နားက ေျမးကပါလာတာလဲ မသိဘူး (xD xD)။ အေမတို႔အဲ့လိုေျပာတာ တသက္နဲ႔တကိုယ္ တခါမွမၾကားဖူးေတာ့ အံၾသရေသးတယ္(xP)။ ငယ္ငယ္ကဆို ပညာေရးကအဓိကေနာ္... ၿပီးမွ က်န္တာစဥ္းစား ဘာညာ ဘာညာ ပိက်ိ ပိက်ိဆိုေတာ့ ခုနကလိုုစကားႀကီးၾကားေတာ့ တမ်ိဳးႀကီး(xD)။ လာမယ့္စေနဆို အေမတို႔ ျပန္ၿပီ ဟင့္ :(

ဒါက 313 Somerset မွာ...

ခရစ္စမတ္ပိတ္ရက္နဲ႔ဆိုေတာ့ ဒီရက္ပိုင္း ျမန္မာျပည္ျပန္တဲ့လူေတြ မ်ားတယ္ေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း သူတို႔အေမေတြနဲ႔အတူ ျမန္မာျပည္အလည္လိုက္ျပန္သြားၾကတယ္။ ကန္ဒီသာ ဒီမွာေသာင္တင္ေနတာ။ ရန္ကုန္မွာ Shopping Mall အသစ္ေတြ အမ်ားႀကီးဖြင့္တယ္တဲ့။ စကၤာပူစတိုင္လ္ေတြ လုပ္ထားတယ္ေျပာတယ္။ မေရာက္ဖူးေသးဘူး။ ခုေနာက္ပိုင္း ခရီးသြားရင္လည္း အရမ္းအဆင္ေျပတယ္တဲ့။ ကားႀကီးေတြက အရမ္းေကာင္းဆိုပဲ။ ျပင္ဦးလြင္သြားခ်င္တယ္။ ေျပာရင္း ၀မ္းနည္းလာၿပီ(T_T)။ ေျပာမယ့္သာ ေျပာတာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ သူငယ္ခ်င္းရွားတယ္။ ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားတယ္... ဟီးဟီး ဒီလိုပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေျဖသိမ့္ရတာပဲ :P xD

Have a Great Day!!

တာ့တာ^^

Random Beauty Tips

Hi^^

Beauty Post ေတြ မေရးတာ ၾကာလွၿပီေနာ္။ ဒီေန႔ေျပာျပမွာက အလွအပနဲ႔ဆိုင္တဲ့ တိုတိုထြာထြာ မွတ္စရာေလးေတြေပါ့ :D

► Quick Gradient Nail

Gradient Nail လုပ္နည္းကို ဟိုးးးး အရင္တုန္းက ကန္ဒီေရးထားဖူးတယ္ (ဒီမွာ ဖတ္ပါ)။ သူက Sponge သုံးၿပီး လုပ္ရတာေလ။ Sponge ရဲ႔ အားနည္းခ်က္က လက္သည္းဆိုးေဆးေတြကို အရမ္းစုပ္တယ္။ အဲ့ေတာ့ မကုန္သင့္ဘဲ ကုန္တာေပါ့။ ဒီေနာက္ပိုင္း ကန္ဒီဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္လဲဆိုေတာ့....

၁) ပထမဆုံး လက္သည္းဆိုးေဆးနဲ႔တို႔ၿပီးသား Sponge ကို လက္သည္းတျပင္လုံးကို တို႔လိုက္ပါ။

၂) လက္သည္းဆိုးေဆးဗူးနဲ႔တြဲပါတဲ့ Brush နဲ႔ပဲ ဗူးထဲက Product ကို တစ္ႀကိမ္ယူလိုက္ေနာ္ (အဲ့တစ္ႀကိမ္ပဲ ယူပါ)

၃) ပထမဆုံး လက္သည္းထိပ္ကို အရင္စဆိုးပါ(နံပါတ္ ၁)... ၿပီးရင္ ပိုတဲ့ Product နဲ႔ပဲ ေအာက္တစ္ဆင့္ ထပ္ဆိုးပါ(နံပါတ္ ၂)။ အဲ့လို ပိုေနတာနဲ႔ဆိုးတဲ့အတြက္ ေအာက္တဆင့္ေရာက္တဲ့အခါ အေပၚအဆင့္မွာေလာက္ Product ေတြ မမ်ားေနေတာ့ဘူးေလ...

၄) ၿပီးရင္ ဒုတိယအဆင့္နဲ႔ လက္သည္းအရင္းနားက အေရာင္အႏုဆုံးအဆင့္နဲ႔ဆက္ေအာင္ ခုနက Sponge နဲ႔ပဲ အဲ့ဆက္တဲ့ေနရာေလးကိုပဲ ျပန္တို႔ေပးလိုက္ေနာ္... ဒါဆုိၿပီးၿပီ (ဒီနည္းလမ္းက လက္လက္ေလးေတြပါတဲ့ လက္သည္းဆိုးေဆးမ်ိဳးနဲ႔ဆို ပိုလွတယ္ :D)

► ကြဲေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းလႊာကို ဖုံးဖို႔

ႏႈတ္ခမ္းကြဲၿပီးလို႔ အနာက်က္ခါစဆို ကြဲခဲ့တဲ့ေနရာက နီေနတတ္ၿပီး ၾကည့္မေကာင္းတဲ့အျပင္ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးတဲ့အခါလည္း အေရာင္မညီတတ္ဘူးေလ။ အဲ့ဒါကို အျမန္ျပင္ဖို႔အတြက္ဆို အသားေရာင္(ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းသားေရာင္) Lipliner ေလး တစ္ေခ်ာင္းပဲ လိုတယ္။ နီေနတဲ့ေနရာကို Lipliner နဲ႔ဖုံးလိုက္ရုံပဲေလ။ ၿပီးမွ ကိုယ္ဆိုးခ်င္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းနီကို အေပၚကဆိုးတဲ့အခါ အေရာင္ညီညီညာညာေလး ထြက္တာေပါ့။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းသားေရာင္ Lipliner ကို ႏႈတ္ခမ္းအစြန္းမွာရွိတတ္တဲ့ အေရာင္မညီတဲ့ေနရာေတြ ဖုံးဖို႔အတြက္လည္း သုံးႏိုင္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဆုိးတဲ့ႏႈတ္ခမ္းနီအေရာင္နဲ႔ကိုက္တဲ့ Lipliner ေတြအမ်ားႀကီးမလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းသားေရာင္ Lipliner တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္အလုပ္ျဖစ္ေနၿပီ :D

အဲ ေမ့ေတာ့မလို႔... ဒါက အေရာင္မညီတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြအတြက္ပဲေနာ္ ႏႈတ္ခမ္းေျခာက္ၿပီး အဖတ္ေတြျဖစ္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ဒီနည္းမသုံးလိုက္ပါနဲ႔။ ပိုၾကည့္ရဆိုးသြားတတ္တယ္။ အရင္ဆုံး ပိုေန/လန္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းအေရျပားေတြကို Exfoliate လုပ္ၿပီးမွ ဒီနည္းသုံးပါ။ ႏႈတ္ခမ္းကို Exfoliate လုပ္နည္းကေတာ့ လြယ္ပါတယ္။ ပ်ားရည္နဲ႔သၾကားကို ႏႈတ္ခမ္းမွာပြတ္ေပးလိုက္ရုံပဲ။ ပ်ားရည္မရွိလည္း သၾကားပဲသုံးေပါ့။ အလြယ္ဆုံးနည္းကေတာ့ သြားတိုက္တဲ့အခါ သြားပြတ္တံနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းကိုပါ တိုက္ေပး... ဒါဆို လန္ေနတဲ့အသားေတြ သူ႔ဟာသူ ထြက္သြားလိမ့္မယ္ ^_^

► ေဖာင္ေဒးရွင္း(Foundation) နဲ႔ ကြန္စီလာ(Concealer) ဘယ္ဟာအရင္လိမ္းမလဲ??

ကိုယ္သုံးတဲ့ Foundation က အရည္(သို႔)ခရင္ဆိုရင္ Foundation အရင္လိမ္းေနာ္... ၿပီးမွ Concealer လိမ္း။ Foundation အရည္ကို ေနာက္မွလိမ္းရင္ ကိုယ္လိမ္းထားတဲ့ Concealer ေတြ ေနရာေရြ႕သြားၿပီး ဖုံးထားတဲ့အရာေတြ ျပန္ေပၚလာတတ္လို႔ေလ။ အဲ့ႏွစ္ခုလုံးၿပီးမွ ေပါင္ဒါနဲ႔ ျပန္ Set လုပ္ေပါ့။ ကိုယ္သုံးတဲ့ Foundation က အမႈန္႔ (Mineral Powder Foundation လိုမ်ိဳး)ဆို Concealer ကို အရင္လိမ္းေနာ္။ ၿပီးမွ Foundation လိမ္း... အဲ့ဒါမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ေပါင္ဒါနဲ႔ ျပန္ Set လုပ္စရာမလိုေတာ့ဘူး :) (အစ္မတစ္ေယာက္ ေမးဖူးလို႔ပါ)

► မ်က္ေတာင္တုတစ္ခုကို အႀကိမ္မ်ားစြာသုံးႏိုင္ေအာင္

ကန္ဒီကိုယ္တိုင္က မ်က္ေတာင္တု တစ္ခါမွမသုံးဖူးဘူး။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ေတာင္တုတပ္တတ္တဲ့ မိန္းကေလးေတြအတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ ကန္ဒီဖတ္ဖူးတာေလး ေျပာျပခ်င္လို႔ (:D)။ မ်က္ေတာင္တုတပ္ေတာ့မယ္ဆို ကိုယ့္မ်က္ေတာင္ကို အရင္ Eyelash curler နဲ႔ ေကာ့ၿပီး Mascara သုံးထားပါ။ ၿပီးမွ မ်က္ေတာင္တုကို တပ္ပါ။ တပ္ၿပီးရင္ Mascara ထပ္မသုံးပါနဲ႔... Eyelash Curler နဲ႔ ထပ္ေကာ့ခ်င္ရင္ ေကာ့ပါ။ အဲ့လိုလုပ္ရင္ မ်က္ေတာင္တုတစ္ခုကို အႀကိမ္မ်ားစြာ တပ္လို႔ရပါတယ္တဲ့...

► Curved mascara wand

ေကြးေနတဲ့ Mascara wand ေတြက သုံးတတ္ရင္ မ်က္ေတာင္အထူ (Volume) အတြက္ေရာ အရွည္ (Length) အတြက္ေရာ ႏွစ္မ်ိဳးသုံးႏိုင္ပါတယ္။ ေကြးေနတဲ့ဘက္ကေန ေကာ့မယ္ဆို မ်က္ေတာင္ကို ပိုထူေစၿပီး ခုံးေနတဲ့ဘက္ကေနသုံးမယ္ဆို မ်က္ေတာင္ကို ပိုရွည္ေစတယ္ :)

► ေခါင္းေလွ်ာ္ရင္

ေခါင္းေလွ်ာ္တဲ့အခါ Shampoo ကို ဆံပင္အရင္းပိုင္းမွာ ပိုသုံးသင့္တယ္။ Shampoo ဆိုတာ ဆံပင္မွာရွိေနတဲ့ အဆီေတြ ေခ်းေတြကို ဖယ္ရွားေပးတာဆိုေတာ့ အဖ်ားပိုင္းအတြက္ သိပ္မလိုအပ္ဘူး။ အဆီေတြဘာေတြကလည္း ဦးေရဖ်ားပိုင္းမွာပဲ ရွိတတ္တာမလား။ Shampoo က ဆံပင္ကို ေျခာက္ေသြ႔ေစတယ္။ မလိုအပ္တဲ့ဆံပင္အဖ်ားပိုင္းကို Shampoo ေတြအမ်ားႀကီးသုံးရင္ ဆံပင္ေတြ ပိုေျခာက္ကုန္တတ္တယ္။  Conditioner က ဆံပင္ကိုေပ်ာ့ေပ်ာင္းေစတာဆိုေတာ့ ဆံပင္အဖ်ားပိုင္းအတြက္ ပိုလိုအပ္တယ္။ ဆံပင္အရင္းပိုင္းေတြက နဂိုမူလ ေခါင္းကထြက္တဲ့အဆီနဲ႔ သူ႔ဟာသူအဆင္ေျပေနၿပီးသားေလ။ ဆံပင္အဖ်ားပိုင္းက်ေတာ့ ေခါင္းကအဆီကလည္း အဲ့ထိမေရာက္တတ္ေတာ့ သူ႔အတြက္ Conditioner ပိုလိုအပ္တယ္။ ေခါင္းလိမ္းဆီေတြဘာေတြလိမ္းရင္လည္း ဆံပင္အဖ်ားပိုင္းကို ပိုဦးစားေပးလိမ္းေပးေပါ့ :D

► ဓာတ္ပုံရိုက္မယ္ဆို

မဂၤလာေဆာင္သြားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလွဓာတ္ပုံရိုက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲ့လိုဓာတ္ပုံအရိုက္ခံရမယ့္ပြဲမ်ိဳးေတြသြားရင္ SPF ပါတဲ့ ေဖာင္ေဒးရွင္းကို ေရွာင္ပါ။ တနည္းအားျဖင့္ Sunscreen မလိမ္းသင့္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ Titanium Dioxide (သို႔) Zinc Oxide ပါတဲ့အလွကုန္ေတြဟာ Flash နဲ႔ ဓာတ္ပုံရိုက္တဲ့အခါ ၾကည့္မေကာင္းတတ္ဘူး။

► Eyeshadow Tip

ေယဘူယ်အားျဖင့္ မ်က္လုံးရဲ႔ Crease ေနရာမွာ လက္လက္ လက္လက္ေတြပါတဲ့ Shimmery Eyeshadow ေတြ မသုံးသင့္ဘူး (Crease ဆိုတာ မ်က္ရစ္အေပၚနားမွာ ရွိတတ္တယ္။ အလြယ္ေျပာမယ္ဆို မ်က္လုံးအေပၚနားကို Brush နဲ႔ေထာက္ၾကည့္လို႔ ခ်ိဳင့္၀င္သြားတဲ့ေနရာက Crease ေပါ့)။ အထူးသျဖင့္ အသက္ႀကီးလာလို႔ မ်က္ခြံက်ေနတဲ့မ်က္လုံးမ်ိဳး၊ နဂိုတည္းက မ်က္ခြံက်တဲ့မ်က္လုံးမ်ိဳးေတြမွာ (အဲ့လိုမ်က္လုံးမ်ိဳးကို Hooded Eyes လို႔ေခၚတယ္) Shimmery Eyeshadow မ်ိဳး မသုံးသင့္ဘူး။ အဲ့လိုသုံးျခင္းဟာ က်ေနတဲ့မ်က္ခြံကို ပိုသိသာေစတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ရိုးရိုး Matt Eyeshadow မ်ိဳးပဲ သုံးသင့္တယ္။ ကန္ဒီ့မ်က္လုံးတစ္ဖက္က အဲ့လိုျဖစ္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနတယ္ေလ >.<

► ဆိုင္မွာ ႏႈတ္ခမ္းနီအေရာင္ စမ္းမယ္ဆို

ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာဆိုးတဲ့အခါ ထြက္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းနီအေရာင္နဲ႔ ဆိုင္မွာ၀ယ္ဖို႔ လက္ေပၚမွာစမ္းတဲ့အခါထြက္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီအေရာင္ မတူညီတာ အားလုံးသတိထားမိမွာပါ။ အဲ့လိုမျဖစ္ဖုိ႔ဆို ႏႈတ္ခမ္းနီအေရာင္ကို လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးေတြမွာ စမ္းပါတဲ့။ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးေတြမွာေပၚတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီအေရာင္ဟာ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းမွာေပၚမယ့္အေရာင္နဲ႔ လုံး၀ဆင္တူပါတယ္တဲ့ :D

► မ်က္ခုံး

မ်က္ခုံးေမႊးထူထူဟာ လူကိုပိုႏုေစပါတယ္။ ပိုသဘာ၀က်တဲ့ မ်က္ခုံးေလးရဖို႔ဆို Powder Eyeshadow နဲ႔ဆြဲပါ။ ဒီေနရာမွာ ၾကာၾကာခံပါ့မလားလို႔ ေမးစရာရွိလာတယ္။ မ်က္ခုံးမွာ အေမႊးရွိရင္ (တခ်ိဳ႕ေတြက အဖ်ားပိုင္းမွာ မ်က္ခုံးေမႊးမရွိတတ္ဘူးေလ) ၾကာၾကာခံပါတယ္။ မ်က္ခုံးေမႊးမရွိတဲ့ေနရာဆိုရင္ေတာ့ Eyebrow pencil ေတြ သုံးတာပိုေကာင္းလိမ့္မယ္။ Pencil ေတြသုံးတဲ့အခါ ပုံဆြဲသလို မ်ဥ္းတေၾကာင္းတည္းကို တခါတည္း မဆြဲလိုက္နဲ႔ေနာ္။ မ်ဥ္းတိုေလးေတြနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ်က္ခုံးကိုျဖည့္ပါ။ ၿပီးရင္ မ်က္ခုံးမွာသုံးတဲ့ Brush န႔ဲ ျပန္ညွိေပးဖို႔လည္း မေမ့ပါနဲ႔။ အဲ့ေတာ့မွ မ်က္ခုံးက အရမ္းထင္းထင္းႀကီး ျဖစ္မေနမွာေလ။

ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ စဥ္းစားမိေသးတယ္...
ေနာက္သတိရလာရင္ ေပါင္းၿပီး ဒီလိုပိုစ့္မ်ိဳးေလး ထပ္ေရးေပးမယ္ေနာ္... တာ့တာ ^_^

One Sweet Day of Nov

Humm... ဒီပိုစ့္ကို ဘယ္ကစၿပီး ဘာလိုေရးရမလဲေတာင္ မသိဘူး။ ဓာတ္ပုံေတြမ်ားၿပီး စာနည္းေနမွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ကန္ဒီဘယ္ေက်ာင္းမွာတက္တယ္ဆိုတာ ဘေလာ့ဂ္မွာတစ္ခါမွ တရား၀င္ထည့္မေရးဖူးဘူးေနာ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အဲ့ဒါသိသြားရင္ မသမာသူေတြက ကန္ဒီ့ေက်ာင္းလာၿပီ ေခ်ာင္းရိုက္မွာစိုးလို႔ (ဟဟဟဟဟ xD)။ ေျပာလို႔ရမလား... ကန္ဒီ့ကို အျမင္ကတ္တဲ့လူလည္း ရွိရင္ရွိေနမွာေပါ့ ဟုတ္တယ္ဟုတ္(:P)။ ခုေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေျပာလို႔ရၿပီ(:D)။ ကန္ဒီ့ေက်ာင္းက Management Development Institute of Singapore (MDIS)။ သူက တျခားႏိုင္ငံကေက်ာင္းေတြနဲ႔ တြဲဖြင့္ထားတဲ့ စကၤာပူက Private ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းေပါ့။ ကန္ဒီယူတဲ့ Pharmaceutical Management Course ဆို University of Bradford(UK) နဲ႔ MDIS တြဲထားတဲ့ Program ေလ။ Module ေတြအကုန္ ဟိုမွာသင္တာနဲ႔ တူတူပဲ... အမွတ္စစ္တာလည္း MDIS မွာ တစ္ႀကိမ္ Bradford မွာ တစ္ႀကိမ္ ႏွစ္ႀကိမ္စစ္တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကန္ဒီတစ္ခါတစ္ခါ စာေမးပြဲေျဖၿပီးတုိင္း Result ထြက္ဖို႔ ၾကာေနတာ...

စကၤာပူမွာေက်ာင္းတက္ဖို႔ ေက်ာင္းေရြးတာနဲ႔ ပက္သက္လို႔ နည္းနည္းေျပာျပရရင္... ကန္ဒီက ရန္ကုန္မွာ ေဆး၀ါး(Pharmacy)နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးတယ္ေလ။ အဲ့လို ေဆးနဲ႔ပက္သက္တဲ့ဘာသာေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္မွာေက်ာင္းၿပီးတဲ့သူေတြ ဒီမွာေက်ာင္းဆက္တက္မယ္ဆို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရြးၾကတာက ဒီ Course ေတြေပါ့...

(1) B.Sc in Pharmacy - National University of Singapore (NUS)
(2) B.Sc (Hons) in Pharmaceutical Management - Management Development Institute of Singapore (MDIS)
(3) B.Sc (Hons) in Biomedical Sciences - MDIS
(4) B.Sc (Hons) in Biotechnology - MDIS

NUS က အစိုးရေက်ာင္း... ၀င္ဖို႔ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး အၾကာႀကီးတက္ရမွာမို႔(၄ႏွစ္) MDIS ပဲ ေရြးလိုက္တာ။ ကန္ဒီတို႔လို ရန္ကုန္မွာဘြဲ႔ရထားရင္ ပထမႏွစ္တက္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ အဲ့ေတာ့ ပိုက္ဆံကုန္လည္း သက္သာ အခ်ိန္လည္း အရမ္းမကုန္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေတြေျပာျပေနတာ စကၤာပူမွာ ကန္ဒီ့လိုဘာသာမ်ိဳးနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ခ်င္တဲ့လူေတြအတြက္ အဆင္ေျပေအာင္လို႔ေနာ္။ တစ္ခါက ဖိုးေမာင္က ေျပာဖူးတယ္။ ေက်ာင္းနဲ႔ပက္သက္တဲ့ပိုစ့္ေလး ေရးပါလားတဲ့။ သူေျပာတာ ၾကာလွၿပီ... ခုမွပဲ ေရးျဖစ္ေတာ့တယ္ :P

စာသင္ပုံေတြ ဘာေတြကေတာ့ ျမန္မာျပည္နဲ႔ တျခားစီေပါ့။ ျမန္မာျပည္မွာက အားလုံးသိတဲ့အတိုင္း အလြတ္က်က္တဲ့စနစ္ေလ။ ဆရာမေတြကလည္း  ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အဆင္သင့္Noteေတြ ထုတ္ထားေပးၿပီးသား... ကိုယ္ကက်က္ရုံပဲ။ ဒီမွာေတာ့ ဒါမ်ိဳးမရဘူး(>.<)။ ကန္ဒီတို႔ Lecture note ဆို ပါးပါးေလး... အဲ့ထဲမွာ PowerPoint Slideshow ေတြပဲရွိတယ္။ အခန္းတစ္ခန္းကို Slide ႏွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ႔ ၿပီးသြားတယ္။ Slide ထဲမွာကလည္း စာထက္ ပုံကခပ္မ်ားမ်ား။ စာေမးပြဲမွာ အဲ့အတိုင္းသြားေျဖလို႔ကေတာ့ တစ္မွတ္ရရင္ေတာင္ ကံေကာင္း(=.=')။ စာေမးပြဲနီးၿပီဆို မူရင္း Text Book အထူႀကီးေတြ Library မွာဖတ္ၿပီး က်က္ဖို႔ Note အရင္ထုတ္ရတယ္။ Note ေတြထုတ္ၿပီးမွ စာစက်က္ရတယ္။

စာေမးပြဲတြင္းဆို အဲ့လို... ဟဟဟဟ xD

Group Presentation ေတြရွိရင္လည္း ျပင္ဆင္ရတာအေမာ။ Report တင္စရာရွိတာေတြနဲ႔ တိုက္ေနရင္ ပို Stress မ်ားတယ္။ စာေမးပြဲနားနီးမွဆို ပိုဆိုးးး... (>.<)။ ဒုတိယႏွစ္မွာ Final Year Dissertation အတြက္ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ Protocol တစ္ခုေရးရတယ္။ အဲ့တုန္းက Supervisor က ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာ... သူကရတယ္ဆိုလို႔ ေရးလိုက္တဲ့ Protocol က Final Year လည္း ေရာက္ေရာ.. Final Year Supervisor က မရဘူး ဆိုလို႔ အကုန္အသစ္ျပန္စဥ္းစား ျပန္ေရးတင္ရတယ္ >.<

 Presentation အတြက္ ျပင္ဆင္ေနတာ... ဟီးး xD

Lab ခန္းထဲမွာ ေသာင္းက်န္းေနတာ xD

ကန္ဒီတို႔ Course က Lab သိပ္မ၀င္ရဘူး။ Management နဲ႔ တြဲထားလို႔လည္း ပါမွာေပါ့။ ေက်ာင္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္ထိ Lab ၀င္ရတဲ့အခ်ိန္ကို လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရတယ္။ ရန္ကုန္ေက်ာင္းတုန္းကေတာ့ အနည္းဆုံး တစ္ပတ္ႏွစ္ရက္ Lab ၀င္ရတယ္။ ဒီေက်ာင္းမွာ Lab ခန္း၀င္ရမယ္ဆို အရမ္းစိတ္ညစ္တယ္။ သူတို႔ုသုံးတဲ့ပစၥည္းေတြက အရမ္းေခတ္မွီေနေတာ့ ရန္ကုန္မွာသုံးတာေတြနဲ႔ မတူဘူးေလ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြဆို ၾကားပဲၾကားဖူးၿပီး ခုမွျမင္ဖူးတာမ်ိဳးေတြ... သူတို႔အတြက္ ဒါေတြက Basic ေတြျဖစ္ေနေပမယ့္ ကန္ဒီတို႔အတြက္ကေတာ့ လုံး၀အသစ္ေတြ။ ဆရာမေတြကလည္း သိတယ္ဆိုတဲ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ မျပေတာ့ဘူးေလ။ အဲ့ေတာ့ အဖြဲ႔လိုက္လုပ္ရတဲ့ Test မ်ိဳးဆို တခ်ိဳ႔စက္ေတြမကိုင္တတ္လို႔ သူမ်ားကိုလုပ္ခိုင္းရတယ္။ အားငယ္တာ (>.<)။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ Lab မ၀င္ခ်င္တာ။ အေပၚကပုံက Lab တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ ေသြးခုန္ႏႈန္းတိုင္းတာတို႔ ဘာတို႔ပဲဆိုေတာ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ ^_^

တဂ်င္းမီေရာ ကိုမင္းဧရာေရာ အတန္တန္မွာတယ္...  ဘြဲ႔၀တ္စုံနဲ႔ေတာ့ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္မလုပ္ပါနဲ႔တဲ့ 

ရုပ္တည္နဲ႔ဆို ၾကည့္တဲ့လူပ်င္းမွာစိုးလို႔ပါ ဟီးဟီး xD

Laboratory နဲ႔ပက္သက္တဲ့အလုပ္မ်ိဳး ပိုသေဘာက်ရင္ Biomedical လို Course မ်ိဳးက ပိုအဆင္ေျပလိမ့္မယ္။ သူတို႔က တစ္ခ်ိန္လုံး Lab ၀င္ေနရတာ။ ကန္ဒီတို႔က် Final Year ေလာက္ေရာက္ေတာ့ Management ဘာသာေတြ ပိုမ်ားလာတယ္။ ေဆးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ Management မ်ိဳးေပါ့။

ကန္ဒီက အေစာႀကီး ၈နာရီခြဲအေရာက္ အဲ့ကိုသြားရတယ္။ အေမတို႔ကို ပြဲစခါနီး ၁၁နာရီေလာက္မွ လာခိုင္းလိုက္တယ္။ သူတို႔ကို ကန္ဒီ့ညီမ လိုက္ပို႔တယ္ေလ။ ဧည့္သည္က ႏွစ္ေယာက္ပဲေခၚလို႔ရေတာ့ ကန္ဒီ့ညီမက အေမတို႔ကိုလိုက္ပို႔ၿပီး ျပန္သြားတယ္။

With Mom & Dad ^_^ (Dad is hiding his belly with his coat xD)

 Butterfly Candy... Ready to fly ^_~

အဲ့ဒီအရုပ္ေလးက အလကားမရဘူး... သူတို႔ေပးတဲ့ Survey ေျဖမွ ရတာ။ အရုပ္လိုခ်င္လို႔ သြားေျဖထားတာေလ (ဟီးဟီး xD)။ သူမ်ားေတြလို ပန္းစည္းေပးမယ့္လူ မရွိေတာ့လည္း ဒီအရုပ္ေလးပိုက္ၿပီး (ပိုက္လို႔ေတာင္ မရဘူး >.<) ကိုင္ၿပီးပဲ ရိုက္ရတာေပါ့ေနာ္။ ၀မ္းနည္းတာ... 

ဒါနဲ႔ ဂုဏ္ယူစရာေျပာျပရဦးမယ္။ Course တစ္ခုမွာ ေရႊတံဆိပ္ဆု၊ ေငြတံဆိပ္ဆုနဲ႔ ေၾကးတံဆိပ္ဆုဆိုၿပီး ဆုသုံးခုေပးတယ္ေလ။  ကန္ဒီတို႔ Course အတြက္ရတဲ့ ေရႊတံဆိပ္နဲ႔ ေၾကးတံဆိပ္ဆုရွင္ႏွစ္ေယာက္လုံးက ျမန္မာေတြခ်ည္းပဲ (:D :D :D)။ ေရႊတံဆိပ္ဆုရွင္က ကန္ဒီ့သူငယ္ခ်င္း။ သူက အစတည္းက ေတာ္တဲ့ ေဒါက္တာစာၾကမ္းပိုး(:P) ကန္ဒီ့လို မဟုတ္ဘူး ဟီး... သူ႔အတြက္ေပ်ာ္တယ္ :D

ဘြဲ႔ယူၿပီးလို႔ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ဖရီး၀ါးတီး :D

 

My inspiration, my mom ^_^

တခ်ိန္လုံး ဟို၀တ္ရုံႀကီး ၀တ္ထားရတာလည္း ေကာင္းတယ္။ ကန္ဒီက ပုံမွန္ဆို စကပ္မ၀တ္ေတာ့ စကပ္အတိုနဲ႔ မေနတတ္ဘူး။ ေအာက္စလြတ္ေနသလိုလို မလုံမလဲႀကီး ခံစားရတယ္ (ထိုင္လိုက္ရင္ ပိုဆုိး ဟဟဟ xD)။ မိတ္ကပ္ကေတာ့ ကန္ဒီလိမ္းေနက်ပုံစံ ရိုးရိုးပဲ... ဘာမွ အထူးတလည္ႀကီး လုပ္မေနဘူး။ ဆံပင္ကိုက အစက ရိုးရိုးပဲခ်မလို႔... ေနာက္ေတာ့ Formal အက်ီႀကီးနဲ႔ ဆံပင္ႀကီးခ်ထားရင္ မသပ္ရပ္ဘူးဆိုၿပီး စည္းတယ္ဆိုရုံေလး ေဘးႏွစ္ဘက္ကိုလိမ္ၿပီး ေနာက္မွာစုစည္းထားတယ္။ ဒါကေတာ့ ဘြဲ႔ယူမယ့္ေကာင္မေလးေတြအတြက္ ဆံပင္စတိုင္ Quick Tip ေပါ့ :P

The End...

တာ့တာ^^