Build your own IMAGE

Hello...

ဒီအပတ္အျပင္ထြက္တာေတြ မ်ားေနတာနဲ႔ စာေတာင္မေရးျဖစ္ဘူး။ အခုဟတ္ခ်ိဳး ဟတ္ခ်ိဳး ျဖစ္ေနၿပီ။ ကိုယ္ေတာ့ မပူဘူး။ မဖ်ားပါေစနဲ႔ ဆုေတာင္းရမယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက "စင္"က်ိဳးသြားလို႔ အသစ္၀ယ္ဖို႔ ကန္ဒီ့ညီမနဲ႔ IKEA မွာ သြားၾကည့္တယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ဟာမ်ိဳး မေတြ႔တာနဲ႔ မ၀ယ္ခဲ့ရဘူး။ 

အဲ့ကပစၥည္းေတြ အကုန္လိုခ်င္တယ္။ ခက္တာက အိမ္ကက်ဥ္းေတာ့ ေနရာမရွိဘူး။ ကန္ဒီ့ကိုယ္ပိုင္အိမ္၀ယ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ Decorate လုပ္မယ္ (^_^)။ အျပန္က်ေတာ့ McDonald စားခ်င္တယ္ဆိုတာနဲ႔ သူနဲ႔လိုက္စားေပးတယ္။ ကန္ဒီစားႏိုင္မယ္ထင္တဲ့ဟာ မွာတာေတာင္ မကုန္ဘူး။ Fast Food ထဲမွာ ကန္ဒီႀကိဳက္တာ "Texas Chicken" တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။

ကန္ဒီ့ကြန္ပ်ဴတာ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မသိဘူး။ သူ႔ဟာသူ Shut down ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္။ ခုေရးေနရင္းေတာင္ Shut down ျဖစ္သြားလို႔ ျပန္ဖြင့္ထားရတာ။ အရမ္းၾကာလို႔ပဲလား... ဒါမွမဟုတ္ Virus ကိုက္တာလား မသိဘူး (>.<)။ အဂါၤေန႔က အလုပ္ကသူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ Deepavali အထိမ္းအမွတ္ ညစာစားၾကတယ္။ ဗုဒၶဟူးေန႔က်ေတာ့ Boat Quay က Cat Cafe သြားတယ္။ အဲ့ေနရာေတြ မေရာက္တာၾကာေတာ့ အရင္ကထက္ ပိုလွေနသလိုလို...

Cat Cafe က တစ္ခါ၀င္ရင္ တစ္နာရီကို SGD 12... ေကာ္ဖီေတြ ဘာေတြမေသာက္လည္း ရတယ္။ တစ္နာရီတည္း အခ်ိန္ရတာကို ေၾကာင္ေတြကိုၾကည့္လိုက္ ပြတ္လိုက္ ဓာတ္ပုံရိုက္လိုက္နဲ႔ ေကာ္ဖီေသာက္ဖို႔ စိတ္က မေရာက္ဘူး။ ကိုယ္ကလည္း ေၾကာင္ၾကည့္ဖို႔ပဲ သြားတာကိုး ဟဟ(xD)။ သူတို႔ Rule ေတြေတာ့ရွိတယ္... ေၾကာင္ကိုေပြ႔ၿပီး"မ"လို႔မရဘူး၊ အိပ္ေနတဲ့ေၾကာင္ဆို မႏိုးရဘူး။

They are sooo Fluffy....

ကန္ဒီတို႔အလုပ္ထဲ အသစ္၀င္လာတဲ့ Junior ေတြရွိတယ္။ သူတို႔ကို Train လုပ္တဲ့သူ သက္သက္ရွိၿပီးသား။ ဒါေပမယ့္ Train လုပ္တဲ့သူမအားရင္ ကန္ဒီတို႔ေတြက သူတို႔လုပ္တာဟုတ္မဟုတ္ ၾကည့္ေပးရတယ္။ ကန္ဒီ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္သူငယ္ခ်င္းေတြက ၾကည့္ေပးဆို ၾကည့္ေပးလိုက္တာပဲ။ သူတို႔လုပ္တာမဟုတ္တာေတြ႔႔မွ ၀င္ေျပာတယ္။ ကန္ဒီ့ကိုၾကည့္ခိုင္းၿပီဆို သူတို႔မလြယ္ေတာ့ဘူး။ ကန္ဒီက ဆက္တိုက္ကို ေမးခြန္းထုတ္ေတာ့တာ။ ဒါဘာအတြက္သုံးတဲ့ေဆးလဲ၊ ဆရာ၀န္ေပးထားတဲ့ Dose က သင့္ေတာ္လား၊ တေန႔ကို ဘယ္ေလာက္အမ်ားဆုံးေသာက္ႏိုင္လဲ စုံစိေနေအာင္ေမးတာ။ ေမးတယ္ဆိုတာ သူတို႔ဘာေတြအေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္လို႔။ ကန္ဒီၾကည့္ေပးေနတာ Capturing ပိုင္း၊ Capturing ပိုင္းဆိုတာ ေဆးေတြ Dose မွန္မမွန္ စစ္ရတဲ့ေနရာ။ ကိုယ္က အဲ့ဒါမွမသိရင္ ဘယ္လိုမွ Capture လုပ္လုိ႔မရဘူး။ Clinical Knowledge က အရမ္းအေရးႀကီးတယ္။ အဲ့ေန႔က ကန္ဒီေမးတိုင္း သူေျဖတဲ့အေျဖေတြက ေတာ္ေတာ္ေပါက္ကြဲဖို႔ေကာင္းတယ္...

Candy: Dose ok?
New Staff: Seems like ok.

"ၾကည့္ရတာမွန္မယ့္ပုံ"ပဲ ဆိုတဲ့အေျဖက တျခားေနရာမွာလုပ္လို႔ရရင္ ရမယ္။ လူနာေသာက္မယ့္ေဆးကို အဲ့လိုမေသခ်ာမေရရာ သြားလုပ္လို႔မရဘူး။ ရရင္ ရတယ္၊ မရရင္ မရဘူး၊ Yes or No ျပတ္ျပတ္သားသားျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ ကန္ဒီမေက်နပ္ေသးဘူး ဆက္ေမးတယ္။

Candy: What is the maximum dose for this medicine?
New Staff: Aww.. I have a list in my book.

ေနာက္ေဆးတစ္ခုရဲ႕ Maximum dose ေမးေတာ့လည္း အဲ့အေျဖပဲ ထြက္တယ္။  အသစ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာမွမသိေသးလို႔ Train လုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ Clinical ပိုင္းက်ေတာ့ အရင္ကသင္ဖူးတဲ့စာေတြနဲ႔ အလုပ္မွာရွိတဲ့ေဆးေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စာဖတ္၊ မွတ္မွရမွာေလ။ ကန္ဒီအလုပ္စ၀င္တုန္းကပိုစ့္ေတြ ဖတ္ဖူးရင္ သိလိမ့္မယ္။ စာဘယ္ေလာက္ဖတ္ရတယ္ဆိုတာ... (ဘယ္ေလာက္ညည္းခဲ့လဲဆိုတာ ဟဟ :P)

အလုပ္၀င္ၿပီဆိုကတည္းက ကေလးေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ဘာေတြႀကိဳျပင္ဆင္ထားႏိုင္လဲဆိုတာသိဖို႔နဲ႔ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ အဓိကေျပာခ်င္တာ။ ေနာက္ၿပီး မသိတာရွိရင္လည္း ေမးဖို႔လိုတယ္။ ဒီဘေလာ့ဂ္ကို ကန္ဒီ့ထက္ငယ္တဲ့ကေလးေတြလည္း ဖတ္ေလ့ရွိေတာ့ သူတို႔ကိုေျပာျပခ်င္တာ။

OMG!! ကန္ဒီၾကြားစရာရွိတာ ေမ့ေနတယ္။ ဟိုတေလာက ကန္ဒီတို႔ စာေမးပြဲေျဖတယ္ေလ။ အလုပ္မွာ ေျဖရတဲ့ Yearly Competency Test... ကန္ဒီအမွတ္အမ်ားဆုံးရတယ္ (^_^)။ အမွတ္ေျပာျပရင္းနဲ႔ ကန္ဒီ့အထက္လူႀကီးက ေမးတယ္... "You are going for Clinical Path, right?" တဲ့။ ကန္ဒီ့စိတ္ထဲမွာ "ငါျဖစ္ခ်င္တာကို သူဘယ္လိုသိေနလဲ မသိဘူး"ဆိုၿပီး တစ္ခ်က္ေတြေ၀သြားၿပီးမွ "Yes, I am" ဆိုၿပီး အေျဖေပးမိတယ္။ အလုပ္မွာ Clinical ပိုင္းရွိတယ္၊ Inventory ပိုင္းရွိတယ္၊ Quality Improvement ပိုင္းရွိတယ္။ Senior ျဖစ္လာတာနဲ႔အမွ် ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့အပိုင္းကို ေရြးလို႔ရတယ္။ ကန္ဒီဆိုတာကလည္း ေဆးကလြဲရင္ က်န္တာဘာမွစိတ္မ၀င္စားဘူး xD

Good Night^^

11:11

ဒီေန႔ပိုစ့္ကေတာ့ ဘာဓာတ္ပုံမွပါမွာမဟုတ္ဘူး။ အပ်င္းပိုစ့္ေပါ့ ဟဟ။ တင္စရာလည္း ဘာမွေထြေထြထူးထူး မရွိဘူးေလ။ စေနေန႔က "Ouija" သြားၾကည့္တယ္။ အရမ္းးးေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္!!! သူငယ္ခ်င္းက "Interstellar" ၾကည့္ခ်င္တာ ကန္ဒီက Science Movie ေတြ မၾကည့္ခ်င္ဘူးဆိုလို႔ ကန္ဒီၾကည့္ခ်င္တာပဲ လိုက္ၾကည့္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆို သရဲကားၾကည့္ရင္ သူ႔ကိုမေခၚေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားတယ္။ အရမ္းး အရမ္းးေၾကာက္တတ္တယ္။ အဲ့ေလာက္ေၾကာက္တတ္မွန္းမသိခဲ့လို႔ ၾကည့္မယ္ေျပာမိတာ ဟဟ xD

အိေျႏၵေက်ာ္ဇင္က ျမန္မာမင္းသမီးေတြထဲမွာ ေတာ္ေတာ္လွတယ္ေနာ္... ရုပ္လည္းလွတယ္... ခႏၶာကိုယ္လည္း လွတယ္ (သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရွယ္ထားတဲ့ သူ႔ပုံကိုၾကည့္ၿပီး ေတြးမိတဲ့အေတြး)။ အားေနတာ ပုံဆြဲဖုိ႔ စိတ္ရွိေပမယ့္ ဘာပုံဆြဲရမလဲမသိေတာ့ မဆြဲျဖစ္ဘူး။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ လူပုံမဆြဲဘဲ Landscape ဆြဲၾကည့္မလားလို႔။ သူငယ္ခ်င္းက Art Show တစ္ခုရွိတာ သြားရေအာင္တဲ့ ေခၚထားတယ္။ တခါမွမသြားဖူးေတာ့ သြားၾကည့္ခ်င္တယ္။ သူနဲ႔စကားေျပာျဖစ္ရင္ ကန္ဒီမသိေသးတာေတြ အမ်ားႀကီးသိရတယ္။ ဟိုေန႔က ကန္ဒီ့ကို "Surrealism" အေၾကာင္းေျပာျပတယ္။ Google မွာ ရွာၾကည့္ေတာ့... Surrealism is a cultural movement that began in the early 1920s, and is best known for its visual artworks and writings. The aim was to "resolve the previously contradictory conditions of dream and reality." 

The Persistence of Memory by Dali

Butterflies Ship by Dali

သူရွင္းျပတာက "Surrealism is all about our subconscious mind, our deep desires and dreams." နားလည္လားေမးရင္ အရမ္းႀကီးေတာ့ နားမလည္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေလးေတာ့ သိလိုက္တယ္။ ရွင္းလည္းမျပတတ္ဘူး ဟဟ(xD)။ အဲ့လိုပန္းခ်ီကားေတြမွာ ေတြးစရာေတြရွိတယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေတြးေတြတူမွာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္၀င္စားဖို႔ေတာ့ ေကာင္းတယ္ေနာ္...

ဟဟဟ... ကန္ဒီကသာ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းတယ္လုပ္ေနတာ... ဖတ္တဲ့လူေတြက ေခါင္းမူးၿပီး ပ်င္းေနၿပီလား မသိဘူး(xD)။ OMG!! Now 11:11 (11/11/2014)!!! အိပ္ခ်ိန္တန္ၿပီလို႔ ေျပာမလို႔ပါ xD 

Sorry for the very random post this week >_>

Dinner

ဒီေန႔ပိုစ့္ကေတာ့ ဓာတ္ပုံေတြပဲ မ်ားလိမ့္မယ္။ ဟိုေန႔က Marina Bay Sands မွာ Dinner သြားထားေတာ့ အဲ့ေန႔ကပုံေတြ တင္စရာရွိတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ပိုစ့္မွာ Sneak Peek ျပထားတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြနဲ႔ အက်ီေလးပဲ ၀တ္သြားတယ္။ အဲ့လို Dress တစ္ထည္မွမရွိလို႔ အဲ့ဒီပြဲအတြက္ပဲ သီးသန္႔၀ယ္လိုက္တာ။ တဆက္တည္း Dress ေတြထက္ အေပၚသက္သက္ ေအာက္သက္သက္၀တ္ရတာ ပိုႀကိဳက္တယ္ ဟဟ(:D)။ JEM က BlogShopping ဆိုတဲ့ဆိုင္က၀ယ္တာ SGD 27 လားပဲ ေပးရတယ္။ 

လက္ကိုင္အိတ္နဲ႔ ခါးပတ္ကလည္း ဘယ္ေလာက္မွမေပးရဘူး။ အဲ့ပန္းေရာင္လက္ကိုင္အိတ္ေလးျမင္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ Retro Theme နဲ႔လိုက္တယ္ထင္လို႔ ၀ယ္လိုက္တာ။ ဘီးကုတ္က ကန္ဒီ့မွာအရင္ကတည္းက ရွိတဲ့ဟာ... ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အက်ီပန္းေရာင္နဲ႔ လိုက္သြားတယ္။ ကန္ဒီ့ကို ပုံမတင္တာၾကာၿပီလို႔ ေျပာတဲ့သူေတြ ဒီေန႔ေတာ့ အမုန္းၾကည့္ရမယ္ ဟဟ xD

ကားေစာင့္ေနၾကတာ... အလုပ္က သြားဖို႔ကား စီစဥ္ေပးတယ္။ Performance ေတြ အရမ္းမိုက္တယ္။ Retro သီခ်င္းေတြနဲ႔ ကျပၾကတယ္။ MC လုပ္တဲ့လူကလည္း အရမ္းေတာ္တယ္။ ပြဲအစကေန အဆုံး သူပဲထိန္းသြားတာ။ အရမ္းလည္း ရီရတယ္။ 

Lucky Draw... First price SGD 1500 ရဖို႔မေျပာနဲ႔ ဆုေသးေသးေလးေတြေတာင္ မေပါက္ဘူး... ကံေကာင္းခ်က္က (>.<)။ ကန္ဒီတို႔ညစာစားဖို႔ ဟင္းပြဲတစ္ခုၿပီး တစ္ခုလာခ်ေပးၿပီး ဟင္းျပင္ေပးတဲ့ေကာင္ေလးကို ေတြ႔ေတာ့ ကန္ဒီ့ Memory က လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္ေလာက္က ေန႔တစ္ေန႔ဆီကို ျပန္ေရာက္သြားတယ္။

မ်ားေသာအားျဖင့္ အဲ့လိုပြဲေတြ၊ မဂၤလာေဆာင္ေတြမွာ လုပ္ေပးတဲ့လူေတြက ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြမ်ားတယ္။ Part Time လာလုပ္ၾကတာေလ။ Hotel ေတြကလည္း အဲ့လိုပြဲႀကီးမ်ိဳးအတြက္ဆို လူမေလာက္ေတာ့ Part Time သမားေတြ ရွာရတယ္။ ကန္ဒီေက်ာင္းတက္ေနတုန္းက အဲ့ဒီတစ္ရက္ပဲ (တစ္ရက္ဆိုမွ တစ္ရက္) Sentosa Hotel မွာလုပ္တဲ့ Wedding တစ္ခုမွာ အဲ့လိုပဲ Part Time သြားလုပ္ဖူးတယ္။ Part Time လုပ္ေနက်သူငယ္ခ်င္းေတြက အဲ့တစ္ရက္ လူလိုတယ္... လုပ္ၾကည့္မလားဆိုတာနဲ႔ ေက်ာင္းလည္းပိတ္ေနေတာ့ ပ်င္းလို႔သြားလုပ္ၾကည့္တာ... ငိုယိုၿပီးျပန္လာတယ္ေလ ဟဟဟ(xD)။ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ရွက္မိတယ္။

အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ အဲ့ဒီဟင္းပြဲပန္းကန္ႀကီးတစ္ခ်ပ္ကိုေတာင္ မသယ္ႏိုင္တာ ဟဟ(xD)။ ေပါ့ေပါ့ေလးလို႔ မထင္နဲ႔ေနာ္။ ကန္ဒီလုပ္လိုက္တာ ဟင္းပန္းကန္ႀကီးေမွာက္သြားတယ္ေလ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဧည့္သည္ေတြေရွ႕မွာ ေမွာက္တာမဟုတ္လို႔။ ေလ်ာ္လည္းမေလ်ာ္ရပါဘူး... ဆူလည္းမဆူဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဒါေလးေတာင္မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ၀မ္းနည္းတာ။ ဧည့္သည့္ေတြကို ဟင္းထည့္ေပးေတာ့လည္း လက္ေတြတုန္ေနတာ... ေလးလို႔(xD)။ အဲ့ေန႔ကအေတြ႔အႀကံဳကို ဒီေန႔အထိ မေမ့ဘူး။ မွတ္မိေသးတယ္... အဲ့ေန႔ကအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညလယ္ေခါင္ႀကီး အိမ္သာထဲ၀င္ၿပီး ငိုတာ အၾကာႀကီးပဲ။ သူမ်ားေတြလုပ္ႏိုင္ၿပီး ငါဘာလို႔မလုပ္ႏိုင္တာလဲဆိုၿပီး။ ကန္ဒီစားဖို႔ ဟင္းထည့္ေပးေနတဲ့ ေကာင္ေလးကိုေတြ႔ေတာ့ သူ႔အေပၚထားတဲ့ စာနာစိတ္နဲ႔အတူ အဲ့ေန႔ဆီအေတြးက ျပန္ေရာက္သြားတယ္။

အလုပ္တိုင္းမွာ သူ႔အခက္အခဲနဲ႔သူဆိုတာ ရွိတယ္။ ကိုယ္တုိင္မလုပ္ၾကည့္ခဲ့မိရင္ ဘာဆိုတာသိခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကၽြမ္းက်င္ရာနဲ႔သူတို႔ အလုပ္မွန္သမွ် ဂုဏ္ရွိတယ္။ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ အထင္ေသးစိတ္နဲ႔ မၾကည့္မိပါေစနဲ႔။

လာမယ့္အပတ္ "Ouija" ဆိုတဲ့ သရဲကားသြားၾကည့္ဖို႔ Plan ထားတယ္။ သူငယ္ခ်င္း Confirm ျဖစ္ရင္ သြားၾကည့္မယ္။ ကန္ဒီ့ကို သရဲကားေတြၾကည့္တာ မေၾကာက္ဘူးလားတဲ့။ ေၾကာက္တယ္ေလ... ေၾကာက္တဲ့အရသာခံစားခ်င္လို႔ သရဲကားၾကည့္တာ(^_^)။ ကန္ဒီက ၾကည့္တုန္းခဏပဲေၾကာက္တာ။ ၾကည့္ၿပီးသြားရင္ ၿပီးသြားၿပီ။ ျပန္ျပန္ေတြးၿပီး ေၾကာက္မေနတတ္ဘူး။

Good Night^^